Kişiye dünya ve âhirette herhangi bir yarar sağlamayan söz, iş ve davranış anlamındadır. Başka bir deyişle, hiç kimseye faydası dokunmayan veya dini bir gaye taşımayan her söz ve davranış abes sayılır. Kur'ân-ı Kerim'de insanların abes olarak yaratılmadığı, âhireti olmayan bir dünya hayatının da abes olduğu belirtilmiştir. (Mü'minûn, 23/115). Ayrıca insanların başıboş bırakılmadığı (Kıyame, 75/36) göklerin ve yerin abes olarak yaratılmadığı da (Enbiya, 21/16; Sâd, 38/27) ifade olunmuştur. Evrendeki olağanüstü mükemmellikteki nizam, varlıkta abese yer olmadığının açık bir kanıtıdır.