Allah'ı Gücendiren Davranış

İslâm’a hizmet için koşan Allah dostlarına karşı son derecede uyanık olmak ve onları asla incitmemek icab eder. Çünkü Allah Teâlâ, dostlarına düşmanlıkta bulunanlara harp îlân edeceğini bildirmiştir.

Hudeybiye Sulhü yapıldıktan sonraydı. Bir gün Ebû Süfyân, aralarında Selmân-ı Fârisî, Suheyb-i Rûmî ve Bilâl-i Habeşî’nin de bulunduğu bir gurup müslümanın yanından geçti. Onu gören bu müslümanlar:

“–Allah’ın kılıcı Allah’ın düşmanını haklamadı.” dediler.

Bunu duyan Ebû Bekir (r.a):

“–Bu sözü Kureyş’in büyüğüne ve efendisine mi söylüyorsunuz?” dedi. Sonra da Peygamber (s.a.v)’in yanına gelerek bu hâdiseyi anlattı.

O zaman Rasûl-i Ekrem (s.a.v):

“–Ebû Bekir! Bu sözünle belki de onları gücendirdin. Eğer onları gücendirdiysen, Rabbini de gücendirdin demektir” buyurdular.

Ebû Bekir (r.a) hemen o yoksul müslümanların yanına gelerek:

“–Kardeşlerim! Yoksa sizleri gücendirdim mi?” diye sordu.

Onlar:

“–Hayır, sana gücenmedik. Allah seni bağışlasın, kardeş!” dediler. (Müslim, Fedâilü’s-Sahâbe, 170)

MÜSLÜMANLARA YAPILAN İKİ İLÂHÎ İKAZ

İslâm’a hizmet için koşan Allah dostlarına karşı son derecede uyanık olmak ve onları asla incitmemek icab eder. Çünkü Allah Teâlâ, dostlarına düşmanlıkta bulunanlara harp îlân edeceğini bildirmiştir. Böylesine ağır bir ihtâr da sâdece iki husûsta vârid olmuştur:

- Fâiz yemek (el-Bakara, 279),

- Allah dostlarına düşmanlık etmek (Buhârî, Rikak 38).

Kaynak: Dr. Murat Kaya, Hz. Ebû Bekir'den 111 Hayat Ölçüsü, Erkam Yayınları, 2015