Beytullah’ın Şerefi ve Fazileti

Allah katında Kâbe’nin kıymeti nedir? Hz. Peygamber (a.s.) Beytullâh’ı görünce nasıl dua etmiştir?

Resûl-i Ekrem Efendimiz, haccı esnâsında Beytullâh’ı görünce ellerini kaldırmış ve:

“Ey Allah’ım! Bu Beyt’inin şerefini, azametini, keremini ve heybetini artır. Ona hac ve umre ile tâzîmde bulunanların da şereflerini, keremlerini, heybetlerini, tâzîmlerini ve iyiliklerini artır!” diye dua etmişlerdir. (İbn-i Sa’d, II, 173)

Abdullah bin Amr (r.a)’ın naklettiğine göre Allah Resûlü, Kâbe’yi tavaf ederken, mü’minin Allah katındaki kıymetini ifade sadedinde şöyle buyurmuşlardır:

“Sen ne kadar temizsin, kokun da ne güzel! Sen ne yücesin, senin hürmetin de ne büyük! Muhammed’in nefsini elinde tutan Zât-ı zülcelâl’e yemin olsun ki bir mü’minin Allah katındaki kıymeti senin kıymetinden daha büyüktür. Mü’minin malının ve kanının hürmeti de böyledir. Biz, mü’min hakkında sadece hüsn-i zanda bulunuruz.” (İbn-i Mâce, Fiten, 2)

İbn-i Ömer (r.a) bir gün Kâbe’ye nazar etti ve:

“Şânın ne yüce, hürmetin ne yüce! Ancak mü’minin Allah katındaki hürmeti senden de yüce!” dedi. (Tirmizî, Birr, 85/2032)

Şâir bu hadisi teyid sadedinde şöyle der:

Kâbe bünyâd-ı Halîl-i Âzerest

Dil nazargâh-ı Celîl-i Ekberest

“Kâbe âzer’in oğlu Halilullâh İbrâhim’in yaptığı bir binâdır. Gönül ise Azîz ve Celîl olan Allah azîmüşşânın nazar ettiği mübarek bir mekândır.”

İbn-i Ömer (r.a), “Hayır, Kâbe hakkı için” diye yemin eden bir adamı işitmişti. Bunun üzerine o, adama şöyle dedi:

“–Allah’tan başkasının adına yemin etme. Çünkü ben Allah Resûlü’nü şöyle buyururken işittim:

«Allah’tan başkası adına yemin eden kimse küfre veya şirke düşmüş olur».” (Tirmizî, Nüzûr, 8/1535)

Bu ifade, Allah’tan başkası adına yemin eden kişinin ne kadar büyük bir hata işlediğini göstermek için kullanılmıştır, yani tağlîz içindir.