Bir Kişinin Mânen Yükselmesinin Önündeki En Büyük Engel

Bir kişinin manen yükselmesinin önündeki en büyük engel nedir? Osman Nuri Topbaş Hocaefendi anlatıyor...

İnsanı en fazla gaflete götüren, enâniyettir. (Enaniyet, ben­lik, ben­cil­lik, hod­gam­lık, ego­ist­lik demektir.)

Enâniyet de kalbin düşmanı ve kalbin kanseridir, mânevî kanseridir. Tasavvufta bir kişinin mânen yükselmesinin önündeki en büyük engel, enâniyetir/benliktir. Dolayısıyla geçilmesi gereken ilk merhale, enâniyetin bertaraf edilmesi veyahut en asgarîye indirilmesi.

Yani kalbimizde aslâ “ben” kelimesine yer verilmeyecek. Dâimâ “Yâ Rabbi, Sen!” diyeceğiz. Bu söz her ahvâlde kalpte mahfuz olarak kalacak.

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

“Rahmân’ın (has) kulları (ibâdurrahmân) onlardır ki, yeryüzünde tevâzû ile yürürler, kendini bilmezler onlara sataştığı zaman (laf attığı zaman onlara incitmeksizin) “Selâmâ!” derler (geçerler).” (el-Furkân, 63)

Varlık ve benlik iddiâsından uzak olan mütevâzı insanlar, pek çok mânevî tehlikelerden emin olurlar.

ÜÇ İNSAN ALLAH DOSTU OLAMAZ

Ahmed er-Rufâî Hazretleri buyuruyor ki:

Kendisinde üç vasıf bulanan üç insan veli olamaz, Allah dostu olamaz. Bunlar;

1. Kibirliler

2. Cimriler (Hasis insanlar)

3. Ahmaklar

Bunun mukabili üç güzel vasıf vardır ki Allah dostlarının ortak vasfıdır. Bunlar;

1. Tevazu

2. Cömertlik

3. Merhamet ve şefkat