Bir Lokmanın Bedeli

Osman Nuri Topbaş Hocaefendi, Allah rızası için fakir bir insana verilen son lokmanın bedelinin anlatıldığı kıssayı anlatıyor.

BİR LOKMANIN BEDELİ

Aziz Mahmud Hüdayi Hazretleri’nden nakledilen bir kıssa var:

Fakir bir köylü kadın, kendisine müracaat eden bir fakiri elinde kalan son lokması ile memnun eder. Fakir ona:

“–Allah, bu verdiğin lokmayı dünya ve âhirette önüne çıkarsın, sana hayırlar ihsân buyursun!” diye dua eder.

Bir zaman sonra o köylü kadın tarlada kocasına yardıma vardığında, nur topu gibi evlâdını bir ağacın altında yatırıp uyutur.

Çalışmaya dalan karı-koca birden azılı bir kurdun çocuğu kundağından dişine takarak ormana götürdüğünü farkederler. Çocuklarını kurtarmak üzere kurdun peşine düşerler. Epey bir takipten sonra kurt kendilerinden çok ileri gidince evlâdlarından ümidi keserek feryâd ü figân ile dövünmeye başlarlar. O esnâda bir zatın kurdu yakaladığını, çocuğu ağzından kurtarıp yere koyduğunu ve kurdu kuvvetle yere çalıp öldürdüğünü hayret ve dehşetle görürler. O zât daha sonra çocuğu kendilerine gösterip:

“–Fukarâya verdiğin o lokma, bu lokmaya bedel oldu” diye seslenerek oradan kaybolur.”