Birinci Akabe Bîatı

Altı kişiyle Mekke’ye gelip Akabe’de îman nûru ile şereflenen Medîneliler, bir sonraki yıl on iki kişi olarak geldiler. Buluşma yerleri yine Akabe oldu.

Allâh Resûlü, yeni gelenleri de tevhîde dâvet etti. Arkadaşlarından İslâm’ın yüceliğini ve güzelliğini işitip Peygamber Efendimiz’in medh ü senâsını dinleyen diğer altı kişi de îmân ettiler.

Akabe görüşmesinden farklı olarak, bu seferki buluşmada Hazret-i Peygamber’e bey’at edildi. Medîneliler, Allâh Resûlü’nün elini tutmak sûretiyle ilk bey’atlerini yapıp söz verdiler. Bu bey’at sebebiyle ikinci Akabe görüşmesine “Birinci Akabe Bey’ati” denilmiştir.

Bu bey’atte Medîneliler, Allâh Resûlü’ne şunları taahhüd ettiler:

1- Allâh’a hiçbir şekilde şirk koşmamak.

2- Hırsızlık yapmamak.

3- Zinâya (fuhşa) yaklaşmamak.

4- Kız çocuklarını diri diri gömmemek.

5- Kimseye iftirâ etmemek.

6- Allâh’a ve Peygamberi’ne itaatten ayrılmamak. (Buhârî, Menâkıbu’l-Ensâr, 43)

Medînelilerin bu ilk taahhüdü, İslâm târihi için bir dönüm noktası oldu. Bununla Hicaz ve bütün Arabistan’da hüküm sürmekte olan şirk, zulüm ve kötü âdetlerin ortadan kaldırılması husûsunda ahit verilmiş oluyordu.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hazret-i Muhammed Mustafa 1, Erkam Yayınları