Bu Olmadan Allah'a Hizmet Olmaz!

Hiz­met­te mu­hab­bet, mânevî te­rak­kî­nin baş­lan­gı­cı­dır. Bu nok­ta as­lın­da her şe­yin baş­la­dı­ğı yer­dir. Kalp, ancak hakîkî muhabbeti tattıktan sonra mâ­nen in­ki­şâf et­me­ye ve güzelliklerini sergilemeye başlar.

Allah ve Ra­sû­lü’nün sev­gi­si, gön­lü­müz­de­ki bü­tün sev­gi­ler­den da­ha üs­tün ol­ma­lı­dır. Âyet-i ke­rî­me­ler­de buyrulur:

“…Mü’minlerde Allah sevgisi her sevgiden daha şiddetlidir...” (el-Ba­ka­ra, 165)

“De ki: Eğer ba­ba­la­rı­nız, oğul­la­rı­nız, kar­deş­le­ri­niz, eş­le­ri­niz, hı­sım ak­ra­ba­nız, ka­zan­dı­ğı­nız mal­lar, ke­sâ­da (dur­gun­lu­ğa) uğ­ra­ma­sın­dan kork­tu­ğu­nuz ti­ca­ret, hoş­lan­dı­ğı­nız mes­ken­ler, si­ze Allah’tan, Ra­sû­lü’nden ve Allah yo­lun­da ci­hâd et­mek­ten da­ha sev­gi­li ise, ar­tık Al­lâh’ın (azap) em­ri ge­lin­ce­ye ka­dar bek­le­yin! Allah, fâ­sık­lar top­lu­lu­ğu­nu hi­dâ­ye­te er­dir­mez.” (et-Tev­be, 24)

Kalp, Allah ve Ra­sû­lü’nün mu­hab­be­tiyle do­lu olur­sa, iş­te o za­man bü­tün gü­zel­lik­ler gön­lü­mü­ze ak­se­der. Nitekim Allah ve Ra­sû­lü sa­de­ce sa­tır­lar­dan oku­na­rak de­ğil, sa­dır­lar­da­ki, yani gö­nül­ler­de­ki mu­hab­bet­le ta­nı­nır. Se­ven, sev­di­ği­ne, mu­hab­be­ti nisbetin­de hay­ran olur ve onu tak­lîd eder. Zira aşk ve mu­hab­bet, iki kalp ara­sın­da­ki ce­re­yan hat­tı gi­bi­dir. Se­ven­ler, se­vdik­le­ri­ni hiç­bir za­man gö­nül­le­rin­den çı­kar­maz ve dil­le­rin­den dü­şür­mez­ler. Sev­dik­le­ri­ne can­la­rı­nı ve mal­la­rı­nı cö­mert­çe har­ca­mak sû­re­tiy­le fe­dâkâr­lığın hu­zu­ru için­de ya­şar ve ölür­ler.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hizmet, Erkam Yayınları