Cahillerden Yüz Çevir!

“...Cahillerden yüz çevir.” (Araf, 199) ayet-i kerimesinde anlatılmak istenen nedir?

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

“(Resûlüm!) Sen af yolunu tut, iyiliği emret ve cahillerden yüz çevir.” (A'raf, 199)

Rasûlullah (sav) buyurdular:

“Yiğit dediğin, güreşte rakibini yenen kimse değildir; asıl yiğit kızdığı zaman öfkesini yenen adamdır.” (Buhârî, Edeb 76; Müslim, Birr 107, 108)

CAHİLLERDEN YÜZ ÇEVİR

Buhârî Şerhi’nde Abdullah ibn Abbâs (r.a.) der ki: Necid eşrâfından ve müellefe-i kulûbdan Uyeyne ibn Hısn Medine’ye geldi. Yeğeni Hürr ibn Kays’a misafir oldu. İbn Kays, Hz. Ömer’in yakınlarındandı. Meclisinde genç ihtiyar bir takım hâfızlar ve fukahâ da bulunurlardı. Halîfe halkın işlerini bunlarla görüşürdü. Uyeyne yeğenine.

Ey kardeşimin oğlu! Halîfenin yanında yüksek mevkiin var, benim için bir müsâade alsan da ziyaret etsem, dedi. O da müsâadeyi aldı, Uyeyne Hz. Ömer’in huzuruna girdiğinde,

Ey Ömer, bize ne bol dünyalık verirsin, ne de aramızda adaletle hükmedersin, dedi.

Hz. Ömer (r.a.) öfkelenerek Uyeyne’nin üzerine yürüdü. Şehâmetli Halife, bu dağlı mütegallibeyi tepeleyeceği sırada yanındaki yeğeni İbni Kays müdahale ederek:

Yâ Emirel-müminîn  Allah Teâlâ, Peygamberine “(Resûlüm!) Sen af yolunu tut, iyiliği emret ve cahillerden yüz çevir.” (A'raf, 199) buyurdu. Uyeyne de o cahillerden biridir, dedi.

İbn Kays, bu âyeti okuyunca o haşmetli halife olduğu yerde çakılmış gibi kımıldamadan kaldı, bir adım ileri gitmedi. Esâsen Hz. Ömer, Allah Teâlânın mukaddes Furkan-ı Hakîm’inin huzûrunda tevakkuf etmek itiyadında idi. Bizler de Hak kelâmı dinlediğimizde boyun eğmeliyiz.

Kaynak: Mahmut Sâmi Ramazanoğlu, Musâhabe-6