Ebu Cehil Karpuzu

Müminin hanzalaya yani Ebu Cehil karpuzuna benzetilen davranışı.

Kuran-ı Kerim’de yine güzel söz ve çirkin söz ağaç sembolü üzerinden anlatılır: “Allah’ın, hoş bir sözü; dallan göğe doğru olan -Rabbi’nin izniyle her zaman meyve veren- hoş bir ağaca benzeterek nasıl misâl verdiğini görmüyor musun? İnsanlar ibret alsın diye Allah onlara misâl gösteriyor. Çirkin bir söz de, yerden koparılmış, kökü olmayan kötü bir ağaca benzer.” (İbrahim, /24-26)

İki cihan güneşi Efendimiz -aleyhissalatu vesselam- aynı konuda şöyle buyurur: “Hoş bir söz, misali kökü sabit ve dalları gökte olan güzel bir ağaç gibidir. O ağaç Rabbinin izinle her zaman meyvelerini verir. İşte o hurma ağacı. Kötü bir kelime de toprağın üstünden, kökünden koparılmış istikrarsız, sebatı olamayan kötü bir ağaç gibi. İşte bu ağaç da hanzala (Ebu Cehil karpuzu)dır.” (Tirmizi, Tefsir, 14)

Ebu Musa’nın -radıyallahu anh- naklettiğine göre Resulullah -aleyhissalatu vesselam- şöyle buyurdular: “Kuran okuyan mü'minin misali portakal gibidir. Kokusu guzel tadi hostur. Kuran okumayan mu'minin misali hurma gibidir. Tadi hostur fakat kokusu yoktur. Kuran’ı okuyan facir misali reyhan otu gibidir. Kokusu guzeldir, tadi acidir. Kuran okumayan facirin misali Ebu Cehil karpuzu gibidir, tadi acidir, kokusu da yoktur.” (Buhari, Et'ime 30, Fedailu'l-Kur'an 17, 36, Tevhid 57; Muslim, Musafirin 243; Ebu Davud, Edeb 19, 4329; Tirmizi, Edeb 79; Nesai, Iman 32; İbni Mace, Mukaddime 16, 214 H.)