Emekli Olunmayan Hizmet

Allah’ın kuluna lütfettiği ömrün, hizmetle birlikte devam ederek “Hizmet ömrü”ne dönüşmesi, Hakk’ın kuluna ne büyük bir lütfudur. Nefes alıp verdikçe, dîn-i mübîni İslâm’a ve tüm mahlûkâta hizmet edebilme düşünce ve gayreti, ne ulvî bir ufuk ve ne bereketli bir niyettir. Böylelerinin ecirleri, ömürleri kadar değil, kıyâmete kadardır. Zira hizmetten emekli olmayı düşünmediklerinden, nihâyetsiz niyetleri, nihâyetsiz ecre vesile olmuştur.

“Şeyhu’l-kurrâ Abdurrahman Gürses hocaefendi, bir asra yakın ömrünü Allâh’ın kelâmını okumaya ve okutmaya hasretmişti. Kur’an hizmetiyle ilgili hiçbir teklifi reddetmezdi. 1979 senesinde, yaş haddinden Beyazıt Câmii imam-hatipliğinden emekli olmuştu. Eğitim Merkezi’ne yeni kursiyerler gelmiş, yeni bir kıraat dönemi başlıyordu. İlk açılış dersini Abdurrahman hocaefendi yapıyordu. Konuşması esnasında şöyle demişti:

“Kur’an hizmetinden emekli olunmaz. İnsan her ne kadar resmen veya re’sen görevinden emekli olsa da Kur’an hizmeti ölünceye kadar devam eder. Bizim bu görevimiz de Allah ömür verdiği, sıhhat verdiği müddetçe devam edecektir.””[1]

[1] Fatih Çollak, Abdurrahman Gürses Hocaefendi, s. 86.

Kaynak: Adem Ergül, 365 Lider Davranış, Erkam Yayınları