Hazreti Âişe radıyallahu anha, Rasûlullah Efendimizin sallallahu aleyhi ve sellem mübarek hanımı, mü’minlerin annesi... Nikâhı Allah Teâlâ’nın emriyle gerçekleşen genç, zekî, âlime, edepli, iffetli ve sâliha bir hanımefendi... Hizmetiyle, ilmî kabiliyetiyle ve İslâm’ı tebliğdeki gayretiyle Efendimizin özel sevgisine mazhar bir mücâhide, en çok hadis rivayet eden annemizdir.

Hazreti Âişe (r.a.) hicretten sekiz sene önce (614 m.) tarihinde Mekke’de doğdu. Müslüman bir aile ocağında büyüdü. Babası Hazreti Ebû Bekir Sıddık (r.a.), annesi Ümmü Rumân’dır.

Varlıklı bir âilede büyüyen Hazreti Âişe annemiz Fahr-i Kâinat Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellemle sekiz sene kadar birlikte yaşâdilar. Sıkıntılı günler geçirdiler. Evlerinde yemek pişmediği, yiyecek bir şeyin bulunmadığı zamanlar oldu. Ama bir defa olsun bundan şikâyetçi olmadı. Fahr-i Kâinat sallallahu aleyhi ve sellem Efendimizin gönlünü incitecek bir harekette bulunmadı. O sevgi dolu bir gönle sahipti. Efendimizi çok severdi. İki Cihan Güneşi efendimiz de onu severdi.

Hazreti Âişe (r.anhâ) annemiz ahlâk ve faziletiyle örnek bir hayat yaşadı. Peygamber evinde büyüdü. Onun nuruyla yetişti, gelişti ve şahsiyetini olgunlaştırdı. Efendimiz onu her konuda bilgilendirirdi. Onun anlıyacağı tarzda ona davranırdı. Yerine göre onunla koşu yaptı. Mescidde savaş oyunları oynayan Habeşlileri seyrettirdi. Onun nazına katlandı. Birlikte gece gezintisine çıktı ve sohbet etti. İlmi müzâkereler ve ciddi konular görüştü.

Hazreti Âişe annemiz çok kısa zamanda âlim sahabilerin müracaat kaynağı haline geldi. Bu hususta Ebû Musa el-Eş’arî (r.a) şöyle diyor: “Bizler, Peygamber’in ashâbı bir hadisi anlayamadığımızda, müşkül bir mesele ile karşılaştığımızda gider Hazreti Âişe’ye sorardık. O da bize doyurucu bilgi verirdi.”

O yedi fıkıh âlimi içinde yer aldı. Bunlar, Hazreti Ömer, Hazreti Ali, İbni Mesûd, İbni Abbas, Zeyd ibni Sâbit ve Hazreti Âişe’idi. Fıkıh ve içtihadda görüşü keskindi. Ferâiz (Miras) ilmini iyi bilirdi. Talebesi Mesrûk: “Allah’a yemin ederim ki, sahabenin ileri gelenlerinden bir çoğu ferâize ait konuda gelir Hazreti Âişe’ye sorarlardı.” diye itirafta bulunuyor. İki Cihan Güneşi efendimiz hicretin 11. yılı Safer ayında rahatsızlanmıştı. Fahr-i Kâinat Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem  ömrünün son günlerini Hazreti Âişe’nin yanında geçirdi. Hazreti Âişe annemiz iki Cihan Güneşi Efendimizden 2210 hadis-i şerif nakletti. En çok hadis rivayet eden ilk beş râvi arasına girdi. Onun rivayet ettiği hadislerden bir tanesi şu meâldedir:

“Ey Allah’ım! Her kim ümmetime âit bir işin başına geçer de onlara güçlük çıkarırsa, sen de onlara güçlük çıkar. Her kim de onlara yumuşaklık gösterir ve merhametle muâmele ederse, sen de ona lutuf ve merhametle muâmele et.”

Hazreti Âişe (r.anhâ) annemiz, Fahr-i Kâinat Efendimizden sallallahu aleyhi ve sellem  sonra kırk yedi yıl daha yaşadı. 66 yaşlarında iken 678 m. senede 17 Ramazan 58 hicri yılda Medine’de dâr-ı bekâ’ya göç eyledi.

İslam ve İhsan