Evliliğe Aracı ve Yardımcı Olmanın Fazileti

Cenâb-ı Hak, büyük bir lütuf eseri olarak kullarına hayır yollarını kolaylaştırmış ve bu hizmetlerin karşılığında büyük mükâfatlar va’detmiştir. Bu sebepledir ki kâmil mü’minler, Cennete girinceye kadar hiçbir hayra doymazlar.

Müslümanın, din kardeşine tebessüm etmesi, selâm vermesi, yoldaki taşı kaldırması, yabancıya yol göstermesi, yükünü taşıyamayana yardım etmesi, bilmeyene öğretmesi, helâlinden rızık kazanarak âilesini geçindirmesi, mâtemlerin civârında bulunup kalbi kırıkları tesellî etmesi, infakta bulunması, câmiye doğru adım atması ve emsâli bütün hayırlar, mü’min için kıymetli birer içtimâî ibâdet ve hizmettir. Cenâb-ı Hak, büyük bir lütuf eseri olarak kullarına hayır yollarını kolaylaştırmış ve bu hizmetlerin karşılığında büyük mükâfatlar va’detmiştir. Bu sebepledir ki kâmil mü’minler, Cennete girinceye kadar hiçbir hayra doymazlar.

İçtimâî hizmetlerin en mühimlerinden biri de, evlenmek istediği hâlde çeşitli imkânsızlıklar sebebiyle evlenemeyen mü’minlere yardımcı olmaktır. Böyle bir sadaka-i câriye işleme fırsatı yakalayan bir mü’min, Cenâb-ı Hakk’ın emr-i ilâhîsine tâbî olarak büyük bir kazanç elde etmiş olur. Zîrâ âyet-i kerîmede şöyle buyrulur:

“Aranızdaki bekârları, kölelerinizden ve câriyelerinizden sâlih olanları evlendirin. Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lutfu ile onları zenginleştirir. Allah, (lutfu) geniş olan ve (her şeyi) bilendir.” (en-Nûr, 32)

İÇTİMAİ İBADETİN KIYMETİ

Resûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz de, bu içtimâî ibâdetin kıymetini ifâde sadedinde şöyle buyurmuşlardır:

“En fazîletli şefaatlerden (teşvik edilen amellerden) biri, evlilik husûsunda iki kişiye aracı ve yardımcı olmaktır.” (İbn-i Mâce, Nikâh, 49)

EVLENENLERE YARDIMCI OLMANIN FAZİLETİ

Muhyiddîn-i Arabî Hazretleri de, nikâha teşvik edip evlenenlere yardımcı olmanın fazîleti hakkında şöyle buyurur:

“En üstün sadaka-i câriye, evliliğe vesîle olmaktır. Zîrâ onların neslinden gelen kimselerin yaptıkları her iyilikten, vesîle olana da bir ecir vardır.”

Tabiî bütün hizmetler gibi bunun da tam bir ihlâsla, yâni sâdece Allah rızâsı için yapılması zarûrîdir. Resûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz bu kıvâma eren mü’minleri şöyle müjdeler:

“Kim Allah Teâlâ için verir, Allah Teâlâ için meneder, Allah Teâlâ için sever, Allah Teâlâ için buğzeder ve Allah Teâlâ için bekârları evlendirirse, (yâni her işini Allah rızâsı için yaparsa), îmânını kemâle erdirmiş olur.” (Ahmed, III, 438)

Görüldüğü gibi içtimâî hizmetleri ihlâsla îfâ edenler, büyük ecirlere nâil olmaktadırlar.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 2, Erkam Yayınları

BİR EVLİLİĞE VESİLE OLMANIN SEVABI

https://www.islamveihsan.com/bir-evlilige-vesile-olmanin-sevabi.html