Facir Ne Demek?

Facir nedir, ne anlama gelir? Facir kelimesi Kur’an-ı Kerim’de hangi anlamlarda kullanılır?

Fâcir sözlükte, “kötü işler yapan, zinâ ve işrete düşkün olan, fısk u fücur sâhibi (kimse), sefih” demektir.

FACİR NEDİR?

Fâcir, kâfir veya günahkâr mümin anlamında bir terimdir.

Fâcir, bir sıfat olarak “dindarlık perdesini yırtan, fütursuzca günaha dalan, haktan bâtıla sapan kimse” gibi mânalar taşır. Câhiliye Arapları’nın haram aylarda yaptıkları savaşlara “günah işlenen günler” anlamında eyyâmü’l-ficâr adı verilirdi. Fâcir kelimesinin kökünü oluşturan fücûr, “şehvet gücünün ileri dereceye varması” veya “nefsin insanı şeriat ve ahlâk ilkelerine aykırı işler yapmaya sevkeden özelliği” diye de tarif edilir.

Fâcir kelimesi Kur’ân-ı Kerîm’de bir yerde müfred, dört yerde cemi sîgasıyla (fecere, füccâr) yer almakta, bir âyette de kökü olan fücûr geçmektedir. Fiil sîgasıyla yer alan kullanımlarının sadece biri (el-Kıyâme 75/5) terim mânasını taşır. Fâcir Kur’an’da daha çok günah işlemenin nihaî noktasında bulunan “kâfir” mânasında kullanılmaktadır. İlgili âyetlerde belirtildiğine göre yeryüzünde fesat çıkaran ve ölümden sonra dirilişi inkâr eden fâcirler âhirette, iman edip kötülüklerden sakınanlarla aynı muameleye tâbi tutulmayacak, müminlerin yüzü parlayıp gülecek ve onlar naîm cennetlerine girecekler, fâcirlerin yüzü ise kararacak ve kendileri alevli ateşe atılacaklardır.

Kaynak: DİA