Hanif Kimlere Denir?

İslam Tarihi

Hanif nedir, neye denir? Hanif kimlere denir?

Câhiliye devrinde her türlü sapıklıktan ve putperestlikten yüz çevirip Hakk’a yönelen, Hz. İbrâhîm’in (a.s) dînine bağlı kalarak, yalnız bir olan Allah’a inanan kimselere hanîf denirdi. Varaka bin Nevfel, Abdullâh bin Cahş, Osman bin Huveyris, Zeyd bin Amr, Kuss bin Sâide gibi zâtlar, hanîflerden bazılarıdır.

Esmâ bint-i Ebubekir (r.a) şöyle anlatır:

“Câhiliye devrinde, hanîflerden Zeyd bin Amr’ın ayakta dikilip sırtını Kâbe’ye dayayarak şöyle dediğini işittim:

«–Ey Kureyş cemaati! Vallahi ben hâriç hiçbiriniz İbrâhim’in (a.s) dîni üzere değilsiniz!»

Zeyd, diri diri toprağa gömülecek kızları kurtarıp hayatlarını bağışlardı. Kızını öldürmek isteyen adama:

«–Onu öldürme! Onun külfetini ben üzerime alıyorum» der ve kızı alırdı. Kız büyüyüp serpilince babasına:

«–Dilersen onu sana teslîm edeyim, dilersen ihtiyaçlarını görmeye devam edeyim» derdi.” (Buhârî, Menâkıbu’l-Ensâr, 24)

Zeyd’deki bu merhamet duygusu, onu şirk ve küfürden muhâfaza etmiş, “hanîf” olarak âhirete intikâl etmesini sağlamıştır. Rasûlullah (s.a.v) onun hakkında:

“O, kıyâmet gününde, benimle Îsâ (a.s) arasında ayrı bir ümmet olarak diriltilecektir” buyurmuşlardır. (Heysemî, IX, 416)

Kaynak: Dr. Murat Kaya, Mescid-i Haram’dan 111 Hatıra, Erkam Yayınları