Hatayı Gönül Kırmadan Düzelt

Rabbimiz, kötülüğün “güzel bir şekilde” giderilmesinden değil, “en güzel bir şekilde” düzeltilmesinden bahsediyor: “İyilikle kötülük bir değildir. Sen artık (kötülüğü) en güzel bir şekilde sav. O vakit seninle aranızda düşmanlık bulunan kimse, sıcak bir dost gibi olur.” (Fussilet 41/34)

xx. yüzyılda yaşamış ve ülkemizin büyük âriflerinden biri olan Mahmûd Sâmi Ramazanoğlu (kuddise sirruh) ile ilgili bir hatırayı Lütfi Eraslan bey şöyle anlatır:

“Fatih’te oturan Dr. Oğuz Aydınol abimizin nişan merasimine Muhterem Üstaz Sami Efendi hazretleri davet ediliyor.

Damadın yüzüğünün de Üstaz tarafından takılması taleb ediliyor.

Sami Efendimiz yüzüğü takmak üzere kalkınca görüyor ki, tepside altın bir yüzük var. Hiç kimseye bir şey demeden kendi yüzüğünü çıkarıp damadın parmağına takıyor ve:

“Bunu bugünün hâtırası olarak kabul edin.” diyor.

Altın yüzüğü de damada veriyor ve:

“Bunu da birine hediye edersiniz” buyuruyor.

Böylece İslâm’ın, altından yapılan süs eşyalarını erkeklere yasakladığını gâyet nâzik bir üslûpla ve fiilî olarak tâlim etmiş oluyor.” [1]

KÖTÜLÜĞÜ EN GÜZEL ŞEKİLDE DÜZELTİLMESİ GEREKİR

Rabbimiz, kötülüğün “güzel bir şekilde” giderilmesinden değil, “en güzel bir şekilde” düzeltilmesinden bahsediyor:

“İyilikle kötülük bir değildir. Sen artık (kötülüğü) en güzel bir şekilde sav. O vakit seninle aranızda düşmanlık bulunan kimse, sıcak bir dost gibi olur.” (Fussilet 41/34)

Âyette zikredilen “Ahsen/en güzel” ifadesi, kötülüğü gidermede daima yapılanın bir üst kıvamını yakalamayı gerektiriyor.

İşte gönül âlemi hassaslaştıkça, davranışlarda nezâket ve nezâhet de arttıkça artıyor.

Gönlü hantal olanların ise bu nevi üslup güzelliklerini yakalaması hayli zordur. Nitekim Yûnus Emre der ki:

İşidün ey yârenler aşk bir Güneş’e benzer

Aşkı olmayan Âdem misâli taşa benzer

Taş gönülde ne biter, dilinde ağu tüter

Nice yumuşak söylese sözü savaşa benzer

[1] Mustafa Eriş, Mahmud Sami Efendiden Hatıralar, I, 24.

Kaynak: Adem Ergül, 365 Lider Davranış, Erkam Yayınları