Hayvanlara bakınca ne görüyorsunuz? Bazı hayvanların tefekkür ettiren ilginç özellikleri...

Tabiata baktığımızda bir balığın yüzmesi, bir kuşun uçması, bir uçağın uçuşu hep belli prensipler (akışkanlar mekaniği) dâhilinde gerçekleşir. Bir nehir veya deniz kenarında yorgunluğumuzu atarken acaba suyun hareketlerinin ne kadar karmaşık bir düzen içinde olduğunu fark ettik mi? Acaba uçaklar mı yoksa uçan böcekler mi bu prensipleri daha iyi ve daha verimli bir şekilde kullanmaktadır? Balığın vücut şekli tasarlanırken acaba hangi akışkan prensipleri uygulanmıştır? Tabiatta gördüğümüz bu uygulamalar acaba teknolojide bize neler kazandırmış veya kazandıracaktır? Acaba balina ve kırlangıç kuşunu inceleyerek uçak ve gemilerde yakıt tasarrufu sağlayabilir miyiz? Sivrisinekler suyun üzerinde neden batmadan durabiliyorlar? Örümceklerin ânî sıçramalarında bacaklarındaki hangi özelliğin tesiri var?[1]

HAYVANLARIN TEFEKKÜR ETTİREN İLGİNÇ ÖZELLİKLERİ

Balığın kalbi, yüzerken suyun vücûduna uyguladığı basıncın en düşük olduğu yere büyük bir îtina ile yerleştirilmiştir. Böylece hız arttıkça dış basınç azalarak kalbin atışlarının kolaylaşması hedeflenmiştir. Balığın gözü hız ne olursa olsun hep aynı statik basınç değerini koruyan yere yerleştirilmiştir. Böylece balık hızlı veya yavaş yüzerken gözünde basınç farklılığı olmamaktadır.

Hepimiz evimizde ânî hızlanma ve yavaşlama yapabilen, havada asılı kalan, takla atıp ters uçabilen ve ters olarak tavana iniş yapabilen sinekleri görmüşüzdür.

Köpek balığının kuyruğundaki çentik, akbabanın kanat uçlarındaki yayvan tüyler, balinanın kuyruğundaki yarım ay şeklindeki kanat, hareketlerinde onlara hidrodinamik veya aerodinamik avantajlar sağlar.

Kırlangıç ve tonbalığında olduğu gibi ön ve arka kanatların arkaya doğru kavislendiği hilâl şeklindeki kanatlar bu verimi daha da artırır. İnsanlar da uçak ve gemilerde bu tasarımlardan istifade ederler.

Tahliller netîcesinde, köpek balığının derisi üzerinde keşfedilen küçük kanalcıkların tuzlu suda sürtünmeyi azaltmak ve hareket verimliliği sağlamak için en ideal yapı ve boyda olduğu görülmüştür.

İnsan ve hayvan eklemlerindeki yağlama mekanizması o kadar hârikadır ki bugüne kadar teknolojideki üç yağlama tipi ile de tam olarak açıklanamamıştır.

Donma sıcaklığının altında yaşayan antifrizli balıklar, kızgın çöl kumlarında hareket eden yılanlar, med-cezir bölgelerinde susuzluğa dayanıklı balıklar vardır.

Ayıbalıkları 1600 metre derinliğe dalabilmektedir ki basınç bizim maruz kaldığımız basıncın 160 katıdır. Bununla birlikte derin deniz hayvanlarının bu kadar büyük basınç altında hayatlarını nasıl devam ettirdiklerine dâir bilmediğimiz konular çok fazladır.

Bazı deniz yılanları uzun süreli derin dalışlarda deri vasıtasıyla kandaki azotu dışarı atarlar ve yüzeye çıktıklarında vurgun yemezler. Hâlbuki bugün en usta dalgıçlar bile derinden su yüzüne ancak dinlene dinlene uzun zamanda çıkabilirler…[2]

İşte bunun gibi etrafındaki varlıklar üzerinde düşünen hemen her insan, sonsuz bir ilim ve kudrete sâhip olan bir yaratıcının var olduğunu, kendisinin de boş yere yaratılmadığını, dünyaya belli bir maksatla geldiğini fark eder. Nitekim araştırmalar neticesinde, ilkel kabile dinlerinden en gelişmiş olanlarına kadar bütün dinler­de her şeye kadir bir yüce varlığa inanıldığı tespit edilmiştir.[3]

Dipnotlar:

[1] Doç. Dr. Sami Polatöz, Tabiatta Mühendislik, İzmir 2004, s. 15-16. [2] Polatöz, a.g.e, s. 18-42. [3] Prof. Dr. Günay Tümer, “Din” mad., Diyanet İslâm Ansiklopedisi, İstanbul 1994, IX, 315-317.

Kaynak: Murat Kaya, Ebedi Kurtuluş Yolu, Erkam Yayınları

İslam ve İhsan