Hıristiyanlıkta peygamberlere imanın değerlendirilmesi...

Yeni Ahit’te, Eski Ahit ve Kur’an’dan farklı olarak nübüvvet müessesesinde köklü değişiklikler söz konusu olmuştur. Tanrı, ilahî vahyin kaynağı olarak takdim edilse de İsa, peygamberliğin de ötesinde bir misyon kazanmış, Tanrı’nın kendisine hulul ettiği, yaşayan bir vahiy ve nihayet havarilerin onun adına peygamberlik yaptıkları Rab konumuna geçmiştir.

Bu noktada ilahî dinlerin bilinen nübüvvet anlayışlarından bir sapma söz konusu olmaktadır. Yani peygamber, Tanrı kabul edilmiş, vaktiyle onun tebliğde bulunduğu havarileri de yine onun tarafından görevlendirilmek suretiyle peygamberlik yapmaya başlamışlardır. Yeni Ahit’te peygamber olduğunu iddia eden şahıslar, İsa mesih tarafından nasıl peygamberlikle görevlendirildiklerini bizzat anlatmaktadırlar.[1]

Doğrusu Tanrı-insan ilişkisinde İsa’nın şahsında gerçekleştirilen bu statü değişikliği Eski Ahit ve Kur’an’ın nübüvvet telakkisiyle uyuşmamaktadır.

Yeni Ahit’te de Eski Ahit’te olduğu gibi kadın peygamberlerin varlığından bahsedilmektedir. Mesela Fanuel’in kızı Anna ve Havari Filipus’un 4 kızı, kabul edilen kadın peygamberlerdendir.

İslâm inancına göre Hz. İsa da diğer peygamberler gibi Allah tarafından vahiy ve tebliğle vazifelendirilen peygamberlerden birisidir. Yüce Allah kendisine İncil diye bilinen kitabı indirmiştir.  Ancak zaman içerisinde dini ve siyasi sebeplerden dolayı Hıristiyanlar, Hz. İsa’yı tazimde aşırı gitmiş ve neticede onu Tanrı’nın oğlu diye nitelendirmişlerdir. Böylece o, peygamber İsa iken, sonra Tanrı’nın oğlu İsa konumuna yükseltilmiştir. Havariler de Tanrı İsa’nın tebliğle görevlendirdiği peygamlerleri olarak kabul edilmiştir.

Yine İslâm’da Hz. İsa çarmıha gerilmemiş (Yahudiler ona benzeyen birini Muhtemelen Yahuda İskaryot’u çarmıha germişler), O Allah tarafından göklere yükseltmiştir.

Bu durum âyetlerde şöyle bildirilmiştir: “Allah’ın Resulü olan Meryem oğlu İsa’yı öldürdük demelerinden dolayı onları lanetledik. Gerçekte onu ne öldürdüler ne de astılar. Fakat öldürdükleri kimse onlara İsa gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilafa düşenler tam bir kararsızlık içendedirler. Onların zandan başka hiçbir sağlam bilgileri yoktur ve kesin olarak İsa’yı öldürmediler. Bilakis, Allah, onu nezdine yükseltmiştir. Ölümünden önce ehl-i kitaptan herbiri ona iman edecek ve ölümünden sonra da o insanlara şahid olacaktır.”[2]

Yüce Allah’ın peygamber olan Hz. İsa’yı kendisini öldürmek isteyen yahudilerden koruduğu açıktır. Onu kendi katına çıkardığı da şüphesizdir. Ancak bunun Allah katına yükselişinin şekli ve zamanı tam olarak belli değildir. İslâm alimlerinin çoğunun yorumuna göre Allah onu kudretiyle manevî semalardaki hususi mevkiine kaldırmıştır. Kıyametten önce onu tekrar dünyaya gönderecektir. O zaman bütün ehl-i kitap onun peygamber olduğuna iman edecektir. Hz. İsa dünyada kaldığı müddetçe Kur’an’la amel edecektir.

Yahudiler, Hz. İsa’nın ve Hz. Muhammed’in peygamberliğini kabul etmezler. Hıristiyanlar Hz. Muhammed’in peygamber olduğuna inanmazlar. Müslümanlar ise başta Hz. Musa ve İsa olmak üzere Hz. Adem’den itibaren Allah tarafından gönderilen bütün peygamberlere iman ederler. Bu da İslâm dininin cihanşumül, en son hak ve gerçek din olduğunun en açık göstergesidir.[3]

Dipnotlar:

[1] Resüllerin İşleri, 22/6-10.

[2] Nisa, 4/157-159.

[3] Daha geniş bilgi için bk. Mustafa Sinanoğlu, Kitab-ı Mukaddes ve Kur’an-ı Kerim’de Nübüvvet (Basılmamış Doktara Tezi), İstanbul 1995, s. 214-220, 394-400.

İslam ve İhsan