Hud Suresinin 67-68. Ayeti Ne Anlatıyor?
Hud suresinin 67-68. ayetinde ne anlatılmak isteniyor? Semûd kavminin helak edilişini bildiren âyet; Hud suresinin 67-68. ayetinin meali ve tefsirini yazımızda okuyabilirsiniz...
Kur’an’da şöyle buyrulur:
وَاَخَذَ الَّذ۪ينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَاَصْبَحُوا ف۪ي دِيَارِهِمْ جَاثِم۪ينَۙ كَاَنْ لَمْ يَغْنَوْا ف۪يهَاۜ اَلَٓا اِنَّ ثَمُودَا۬ كَفَرُوا رَبَّهُمْۜ اَلَا بُعْدًا لِثَمُودَ۟
Zulmedenleri de o korkunç ses yakaladı, yurtlarında diz üstü çöküp kaldılar. Sanki orada hiç oturmamışlardı. İşte böyle, Semûd kavmi rablerini inkâr etti. Vay Semûd’un hâline! (Hûd, 11/67-68)
VAY SEMÛD’UN HÂLİNE!
Bilgi:
Kavimleri tarafından inkâr edilmek, yalanlanmak, eza ve cefaya muhatap olmak tüm peygamberlerin ortak yönü olmuştur. Allah Teâla, Hz. Sâlih -aleyhisselâm-’ı, yoldan çıkan Semûd halkına göndermişti. Hz. Sâlih, peygamber olduğunu onlara mucizelerle gösterdi. Fakat onu yalanladılar ve kendilerine mucize olarak verilen deveyi de vahşice katlettiler. Sâlih -aleyhisselâm-, Allah’ın emriyle kendisine iman edenleri alıp o diyardan uzaklaştı. Onu inkâr edenler ise ayette ifade edildiği şekilde helak edildiler. Öyle helak oldular ki, sanki o yurtta daha önce hiç kimse yaşamamış gibi izleri silinip gitti.
Mesaj:
- Eski kavimlerin başına gelenler bizler için birer ibret vesikasıdır.
- Peygamberleri inkâr edenlerin sonu hüsrandır.
Kelime Dağarcığı:
Sayha: Şiddetli gök gürültüsü, korkunç ses.
Kaynak: Diyanet, Kur'an-ı Kerim'den Serlevha Ayetler
TEFSİR
- Nihâyet azâbımız gelince Sâlih’i ve beraberindeki mü’minleri tarafımızdan bir rahmet ile hem o azaptan kurtardık; hem de o günün rüsvalığından. Şüphesiz ki senin Rabbin, işte O, pek kuvvetlidir, kudreti her şeye gâlip gelendir.
- Zulmedenleri o korkunç çığlık yakalayıverdi de, hiçbir kurtuluş zaman ve imkânı bulamadan oldukları yerde yüzüstü yığılıp kaldılar.
- Sanki bir zaman bolluk içinde orada hiç yaşamamışlardı. Haberiniz olsun ki, Semûd kavmi Rablerini tanımayıp inkâr yolunu tuttu. Neticede Semûd kavmi yok olup gitti.
Verilen üç günlük süre tamamlanınca gelen korkunç bir çığlık ve peşinden gelen zelzele (bk. A‘râf 7/78) onları yakalayıverdi ve hepsini helak etti. Sanki yurtlarında daha önce öyle bolluk içinde hiç yaşamamış gibi oldular. “Yurtlarında yüzüstü yığılıp kaldılar” ifadesinden maksat, başlarına azabın ilk geldiği sırada tıpkı normal ölümde olduğu gibi hareketsiz ve debelenmeden öylece kalakaldıklarını bildirmektir. Bu, onların ne kadar şiddetli ve hızlı bir şekilde azaba yakalandıklarını göstermektedir. Allah Teâlâ Hz. Sâlih’i ve ona iman edenleri ise hem o azaptan, hem de o günün zillet ve perişanlığından kurtarmıştır.
Bu helâkin üzerinden yıllar geçti. Zamanla inkâr ve sapıklığa dayalı din dışı anlayış yeniden hortladı.
Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri, kuranvemeali.com