Hz. Ebubekir’in (r.a.) Allah’a Yakarışı

İslam peygamberi Muhammed’in (s.a.v.) sahabesi ve Dört Halife’nin ilki, Hz. Ebubekir’in (r.a.) Allah’a yakarışı.

Sadakati ve liderliğiyle tanınan “ikinin ikincisi” ve “ilk halife” Hz. Ebubekir’in radıyallahu anh Allah Teala’ya yakarışı.

HZ. EBUBEKİR’İN (R.A.) YAKARIŞI

Ya ilahî; azığı az olan bizlere lutfunu bol ver.

Ya Celil olan Allah! Sıdk ile kapına gelen, bir müflisdir.

Onun günâhı çok büyük günâhtır, o büyük günâhı mağfiret et. O hakikaten garib bir şahısdır, günahkârdır, zelil bir kuldur.

Ondan isyan, nisyan, sehv, sonra yine sehv vardır. Sende ihsan, fazl, sonra ziyadesiyle vermek vardır.

O dedi ki: Ya Rab: suçlarım kumlar gibi sayılmaz.

Bütün günâhlardan beni kurtar, suçlarımdan güzelce geç.

Ya İlahi!: benim halim ne olacak? hayırlı bir işim yok. Kötü işlerim çok, taat azığım azdır.

Bütün dertlerime deva ver ve hacetlerimi de ver Benim kalbim hastadır, hastaya şifa veren sensin.

Ya Rab, O’nun gibi, beni de ateşine söyle yakdırma

Hz. Halil İbrahim hakkında (Ey ateş yakma) dediğin gibi.

Şâfî sensin, kâfi sensin, bütün mühim işlerde

Rabbım sensin, bana yeten sensin, en güzel vekil sensin.

Ya Rab! Bana fazlı, hazinenden bağışla. Sen bağışlayan ve çok ikram edensin, içinden isteğimi ver, bana hayırlı delil ol.

Bizlere büyük mülk de bağışla, korkduğumuzdan kurtar Ey Rabbımız! Sen kâdî ve Cebrail münadi olduğu günde.

Nerde Musa, nerde İsa nerde Yahya, nerde Nuh? Ey âsî Sıddîk! sen Celil olan Mevlâna tövbe et.

Kaynak: Sâdık Dânâ, İslam Kahramanları 1, Erkam Yayınları