Hz. Musa'nın (a.s) Ümmet-i Muhammed'den olmak istemesinin sebebi nedir? Efendimizin (s.a.v) ümmetinden olma nimetinin şükrünü hakkıyla nasıl eda ederiz? İşte cevabı...

Yunus Emre Hazretleri buyurur:

Sen O’na ümmet olagör, O seni mahrum komaz,
Her kim O’nun ümmetidir, sekiz Cennet yeridir…

Cenâb-ı Hak, bizleri 124 bin küsur peygamber içinden en yüce Peygamber’e ümmet kıldı. Âyet-i kerîmede buyrulur:

“Andolsun ki içlerinden, kendilerine Allâh’ın âyetlerini okuyan, (kötülüklerden ve inkârdan) kendilerini temizleyen, kendilerine Kitap ve hikmeti öğreten bir Peygamber göndermekle, Allah, mü’minlere büyük bir lûtufta bulunmuştur.” (Âl-i İmrân, 164)

Hakîkaten, Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, bizim en büyük gönül servetimizdir. Bütün dünya nîmetleri bizim olsa, fakat Allah Rasûlü’nü tanımamış olsaydık, bunun ne kıymeti olurdu?! Zira bu dünyadaki ömrümüz de muvakkat, dünya da fânî… Fakat Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’i tanıyıp O’na cân u gönülden râm olmanın getireceği saâdet ise ebedî…

HZ. MUSA'NIN ÜMMETİ MUHAMMED'DEN OLMAK İSTEMESİNİN SEBEBİ

Yine Efendimiz’e ümmet olabilmenin yüksek şerefini idrâk hususunda, şu rivâyet ne kadar ibretlidir:

Katâde bin Nûman -radıyallâhu anh-’ın naklettiği bir rivâyete göre Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm- şöyle demiştir:

“–Yâ Rabbi! Ben levhalarda insanlar arasından çıkarılmış, iyiliği emredip kötülükleri yasaklayan hayırlı bir ümmetten bahsedildiğini görüyorum. Allâh’ım, onları benim ümmetim kıl!”

Allah Teâlâ:

“–Onlar, Ahmed’in ümmetidir.” buyurdu.

Mûsâ -aleyhisselâm-:

“–Rabbim! Levhalarda Dünya’ya gelişte son, Cennet’e girişte ilk olan bir ümmetten bahsedildiğini görüyorum. Onları benim ümmetim kıl!” dedi.

Allah Teâlâ:

“–Onlar, Ahmed’in ümmetidir.” buyurdu.

Mûsâ -aleyhisselâm-:

“–Yâ Rabbi! Yine levhalarda bir ümmetten bahsediliyor ki, onların kitapları sadırlarındadır, oradan ezbere okurlar. Hâlbuki onlardan önceki ümmetler kitaplarını bakarak yüzünden okurlar, kitapları kaybolunca da ondan hiçbir şey hatırlamazlardı. Şüphesiz Sen bu ümmete, daha önce hiçbir ümmete vermediğin bir ezberleme ve muhâfaza etme kuvveti vermişsindir. Allâh’ım! Onları benim ümmetim kıl!” dedi.

Allah Teâlâ:

“–Onlar, Ahmed’in ümmetidir.” buyurdu.

Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm-:

“–Rabbim! Orada hem önceki kitaplara hem de son kitaba îmân eden, her türlü sapıklıkla savaşan bir ümmet zikrediliyor. Onu benim ümmetim kıl!” dedi.

Allah Teâlâ:

“–O, Ahmed’in ümmetidir.” buyurdu.

Mûsâ -aleyhisselâm-:

“–Rabbim! Orada öyle bir ümmet zikredilmektedir ki, onlardan biri bir iyilik yapmaya niyet etse de onu yapamazsa, buna karşılık 10’dan 700 katına kadar sevap verilmektedir. Onları benim ümmetim kıl!” dedi.

Allah Teâlâ:

“–Onlar, Ahmed’in ümmetidir.” buyurdu.

Bunun üzerine Hazret-i Mûsâ -aleyhisselâm-, elindeki levhaları bir kenara bırakıp;

“–Allâh’ım! Beni de ümmet-i Muhammed’den eyle!” diye yalvardı. (İbn-i Kesîr, Tefsîr, II, 259)

NE KADAR ŞÜKRETSEK AZ!

Nitekim Peygamber Efendimiz’e ümmet olmanın şevk ve vecdi içinde Süleyman Çelebi de;

Ümmetin olduğumuz devlet yeter,

Hizmetin kıldığımız izzet yeter…” demiştir. Yani “Sana ümmet olmanın ve Sünnet’in üzere bir hayat yaşamanın şeref ve bahtiyarlığı bize saâdet olarak kâfîdir.” demiştir.

Cenâb-ı Hakk’a nihâyetsiz hamd ü senâlar olsun ki biz âciz kullarını meccânen, yani hiçbir bedel ödemediğimiz hâlde ümmet-i Muhammed olarak dünyaya gönderdi. Bunun için ne kadar şükretsek az! Fakat her nîmetin bir bedeli olduğu gibi, bu müstesnâ nâiliyetin de bir bedeli var. Bunun için bizler de, ümmet-i Muhammed olmanın mes’ûliyetini müdrik hâlde, O’na hayırlı bir ümmet olarak yaşamalıyız ki, kıyâmet günü O’nun civârında bulunmaya ve şefaatine ermeye lâyık olabilelim.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Altınoluk Dergisi, 2019 – Kasım, Sayı: 405, Sayfa: 032

İslam ve İhsan