Hz. Osman’ın (r.a.) Sadâkati
Hz. Osman’ın (r.a.) Peygamber (s.a.v.) Efendimize olan muhabbet ve sadâkati.
Umre için yola çıkan müslümanlar Hudeybiye mevkiine kadar gelmişler, müşrikler de onları Mekke-i Mükerreme’ye almamak için hazırlık yapmışlardı. Rasûlullah (s.a.v) savaşmayı hiç istemiyor, meseleyi sulh ile halletmeye çalışıyorlardı.
Birkaç elçi gelip gittiği hâlde antlaşma ve sulh için kesin bir netîce elde edilememişti. Efendimiz (s.a.v), bu sefer Hz. Osmân’ı Mekke’ye, müşriklerle görüşüp meseleyi halletmesi için gönderdiler ve:
“–Kureyşlilere git! Onlara haber ver ki, biz buraya hiç kimse ile çarpışmak için gelmedik! Biz ancak şu Beytullah’ı ziyâret için, onun haremliğine riâyet ve tâzîm ederek geldik. Yanımızdaki kurbanlık develeri kesecek ve döneceğiz! Sonra onları İslâm’a da dâvet et!” buyurdular.
Aynı zamanda oradaki erkek-kadın bütün mü’minlerle görüşerek, Mekke’nin yakında fethedileceğini müjdelemesini, Allah Teâlâ’nın dînine yardımcı olduğunu ve Mekke’de îmânın açığa vurulacağı günün yaklaştığını bildirmesini de emir buyurdular. (İbn-i Sa’d, II, 97; İbn-i Kayyım, III, 290)
Osmân (r.a), Rasûlullah’ın emri üzerine hemen hareket ederek Mekke’ye gitti. Sahabîler:
“–Yâ Rasûlallah! Osman Mekke’ye girip Beytullah’a kavuştu, onu tavaf etti, ne mutlu!” dediler.
Rasûlullah (s.a.v):
“–Bizler tavaftan mahrum bırakılmışken Osman’ın Beytullah’ı bizsiz tavaf edeceğini hiç zannetmem!” buyurdular.
Ashâb-ı kirâm:
“–Yâ Rasûlallah! Osman Beytullah’a varıp kavuşmuşken, Kureyşliler ona ne diye mânî olsunlar?” dediler.
Allah Rasûlü (s.a.v):
“–Benim bu husustaki zannıma göre, Beytullah’ı biz tavaf etmedikçe, Osman da tavaf etmez!” buyurdular. (Vâkıdî, II, 601-602; Ali el-Müttakî, X, 483)
Osman (r.a), müşriklere, niyetlerinin umre yapıp dönmek olduğunu anlattı. Müşrikler buna rağmen yine de izin vermediler. Hz. Osmân’ı göz hapsinde tutarak:
“–İstiyorsan sen tavâf edebilirsin!..” dediler.
Fakat Osmân (r.a):
“–Rasûlullah (s.a.v) Kâbe’yi tavâf etmedikçe ben de etmem! Ben Beytullah’ı, ancak O’nun arkasında ziyâret ederim...” diyerek Allah Rasûlü’ne olan muhabbet ve sadâkatini bildirdi. (Ahmed, IV, 324)
Kaynak: Dr. Murat Kaya, Mescid-i Haram’dan 111 Hatıra, Erkam Yayınları