İbrahim Bin Ethem Hz. ve Sarhoş
“Yaratılanı severiz, Yaratan’dan ötürü…” anlayışıyla bütün mahlûkâta şefkat, merhamet ve muhabbetle yaklaşmalıyız...
İnsan da Hacerü’l-Esved gibi cennetten çıkmadır. İşlediği günahlarla ne derecede düşerse düşsün, onun özündeki değer bâkîdir. Bu sebeple, günâha olan düşmanlığı günahkâra sıçratmamak îcâb eder. Fakat günahkâra olan müsâmahayı da günâha taşırmamak gerekir.
Nakledildiğine göre İbrahim bin Edhem Hazretleri, bir sarhoşun pis kokulu ve bulaşık ağzını yıkamış, bunu niçin yaptığını soranlara da:
“–Eğer yüce Allâh’ın adını zikretmek için yaratılan dil ve ağzı bulaşık olarak bıraksaydım, hürmetsizlik olurdu...” demişti.
Adam ayıldığında ona:
“–Horasan zâhidi İbrahim bin Edhem ağzını yıkadı...” dediler. Bu durumdan mahcup olan sarhoşun gönlü de gaflet uykusundan uyandı ve:
“–Öyleyse ben de tevbe ettim...” dedi.
Böyle bir ıslâha vesîle olan İbrahim bin Edhem Hazretleri’ne rüyâsında Hak katından şöyle buyruldu:
“–Sen Biz’im için onun ağzını yıkadın! Biz de senin için onun kalbini yıkadık!..”
İşte hizmet, böylesine yüksek bir kalbî hayatla îfâ edildiğinde neticesi de o nisbette bereketli olur. İnsan bu hâle ulaşınca muhabbet odağı hâline gelir. Muhabbetle atılan tohum da ebedîdir.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hizmet , Erkam Yayınları