İdarecilerin Kötü Örnek Olmasının Vebali

İdâreciler ve rehberlerin insanlara kötü/olumsuz örnek olmasının vebâli nedir?

İdâreciler ve rehberler Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in şu îkâzına çok ehemmiyet vermeli, şer’î bir gaye için gayr-i şer’î bir metot kullanmamalıdır. Hadîs-i şerîfte buyrulur:

İDARECİLERİN KÖTÜ ÖRNEK OLMASININ VEBALİ

“İslâm’da iyi bir çığır açan kimseye, bunun sevâbı vardır. O çığırda yürüyenlerin sevâbından bir misli de kendisine verilir. Fakat onların sevâbından hiçbir şey noksanlaşmaz. Her kim de İslâm’da kötü bir çığır açarsa, o kişiye onun günâhı vardır. O kötü çığırda yürüyenlerin günâhından da ona pay ayrılır. Fakat onların günâhından hiçbir şey noksanlaşmaz.” (Müslim, Zekât, 69; Nesâî, Zekât, 64)

Toplumun önünde bulunanların güzellikleri etrafına tesir ettiği gibi, yanlış hareketleri de çevresindeki insanlar tarafından gayr-i ihtiyârî taklid edilir. Bundan dolayı idareci, âdil ve iyi emsâl olmalı, hakkâniyetle hükmetmeli ve nefsânî arzularını bertaraf etmelidir. Aksi hâlde menfî örnek olduğu kişilerin de vebâlini yüklenmiş olur.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, 12 Saadet Damlaları, Erkam Yayınları