İnsanın En Büyük İki Düşmanı

Nefs ve şeytan, hak yoldan saptırmak, günah ve isyanlara sürüklemek için bir müʼmini kandıramayınca, taktik değiştirerek bu defa sûret-i haktan görünürler.

Şeyh Sâdî Hazretleri buyurur:

“Düşman, her hileye başvurup âciz kalarak bir şey elde edemeyince dostluk göstermeye başlar. Ondan sonra da dostluk adı altında öyle şeyler yapar ki, onu düşman bile yapamaz.”

İKİ BÜYÜK DÜŞMAN

İnsanın en büyük iki düşmanı vardır. Biri iblis, diğeri ise kendi içindeki nefsidir. Cenâb-ı Hak âyet-i kerîmelerde şöyle buyurmaktadır:

“Sakın şeytan sizi yoldan çevirmesin. Çünkü o, sizin için apaçık bir düşmandır.” (ez-Zuhruf, 62)

“…Şüphesiz ki nefs, aşırı şekilde kötülüğe sevk eder...” (Yûsuf, 53)

Nefs ve şeytan, hak yoldan saptırmak, günah ve isyanlara sürüklemek için bir müʼmini kandıramayınca, taktik değiştirerek bu defa sûret-i haktan görünürler. Nitekim şu âyet-i kerîme, İblisʼin Cenâb-ı Hakkʼa bir hitâbını şöyle haber vermektedir:

“…Andolsun onları (insanoğlunu) saptırmak için Sen’in sırât-ı müstakîminin (dosdoğru yolunun) üstüne oturacağım.” (el-A‘râf, 16)

Yani İblis, sadece bozuk ve yanlış yollarda değil, sırât-ı müstakîm üzerinde de saptırma vazifesini icrâ eder.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hak Dostlarından Hikmetler 1, Erkam Yayınları, 2013