İşkenceden Gözleri Kör Olan Hanım Sahabi
Kadın sahâbîlerden Zinnîre er-Rûmiyye, Mekke’de kendisini koruyacak bir hâmisi bulunmadığından müşriklerce hor ve zayıf görülmüş, uğradığı işkenceler yüzünden kör olmuştu.
İlk Müslümanlardan Zinnîre er-Rûmiyye -radıyallahu anh- müşrikler tarafından bin bir ezâ ve cefâ gören hanım sahâbîlerdendi.
İMANINDAN DÖNMEDİĞİ İÇİN KÖR EDİLEN HANIM SAHABİ
Ebû Cehil’in yaptığı işkenceler yüzünden âmâ olmuştu.
Ebû Cehil ona:
“–Gördün mü? Lât ve Uzzâ senin gözünü kör etti!” dedi.
Zinnîre Hâtun:
“–Hayır! Vallâhi, benim gözümü kör eden onlar değildir. Lât ve Uzzâ, bana ne fayda ne de zarar verebilir. Benim Rabbim, gözümü geri vermeye kâdirdir!” dedi.
Ruhları ebediyyen karanlığa gömülü olan müşrikler, sabah olduğunda, Allâh’ın lûtfuyla Zinnîre Hâtun’un gözlerinin iyileşmiş olduğunu görerek şaşkına döndüler.[1]
Dipnot:
[1]. İbn-i Hişâm, Sîretü’n-Nebî, Beyrut 1937, Dâru’l-Fikr, I, 340-341; İbn-i Esîr, el-Kâmil fi’t-Târîh, Beyrut 1979-1982; II, 69; Üsdü’l-Gâbe, VII, 123.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları