Müslümanların tekrar nasıl terakkî edebilecek? Müslümanlar nasıl yükselir? Müslümanların yükselişi nasıl olacak? Es‘ad Erbili Hazretleri, Müslümanların tekrar nasıl terakkî edebileceğini açıklıyor.

Es‘ad Erbili Hazretleri Müslümanların tekrar nasıl terakkî edebileceğini bir misal ile şöyle îzah ediyor:

“Tarih sayfalarını karıştıranlar açıkça görürler ki, Arap kavmi çok çeşitli aşiret ve kabîlelerden müteşekkil idi. Îman şerefiyle müşerref ve Kur’ân nûruyla münevver olmadan önce, aralarında buğz, düşmanlık ve kin yaygın, câhiliye döneminin kanlı yağma ve savaşları devam etmekteydi. Bütün bunlara ilâveten fakr u zaruret ve ihtiyaç içinde kıvranmakta ve ciğerleri kan ağlamaktaydı. Ne zaman ki Kâinâtın Efendisi -sallâllâhu aleyhi ve sellem- karanlık ufukları nübüvvetin parlak nûruyla aydınlattı, işte o zaman onların zulüm ve cehâletlerini berrak mârifet suyu ile arındırdı. Bu derece yıpranmış ve dağınık bir toplum, âyet-i kerîmeleri rehber, hadîs-i şerîfleri düstûr edinince, kin ve düşmanlıkları sevgi ve bağlılığa, bedevîlikleri medenîliğe, fakr u zaruretleri refah ve huzura dönüştü.

Bu şekilde adâletin temelini tesis ederek medeniyet nurlarını bütün âleme yaydılar. Öyle ki azamet ve kudreti herkes tarafından bilinen İran ve Rum devletlerini bütün kudret ve şevketlerine rağmen kısa bir müddet içinde yerle bir ettiler. Fetihlerinin sınırları çok kısa bir zamanda Asya uçlarına ve Avrupa’nın güneyine kadar uzandı. Doğu ve Batı âlemini kendi emirlerine boyun eğdirip, adâlet ve ihsan sofralarının hayrânı eylediler. Böylelikle Cenâb-ı Hakk’ın mübârek ismini yücelttiler. Beşerî saâdeti ve toplum huzurunu en aşağı seviyeden en yüksek kemâl derecesine çıkardılar.

Çoğunluğu ticaret, bir kısmı sanat, bir bölümü ziraat, bir grubu da kâtiplik ve doktorluk mesleğine intisâb ederek her biri bir sanat dalında insanlığa büyük hizmet ve yardımda bulundular. Kardeşlik binâsını sağlamlaştırıp medeniyetin esâsını tesis eylediler. Sadâkat ve adâletleri sebebiyle öyle terakkî ettiler ki bütün toplumları geçerek hakîkî saâdet ve selâmete nâil oldular. Cenâb-ı Hak gayretlerini meşkûr (makbûl), ecirlerini de kat kat eylesin! Âmîn!

Şimdi ise akıl almaz bir hızla gelen düşüş ve gerileme neticesinde gönüllerde kan denizinin dalgalandığı bir zamandır. Pazarları iflâsa sürüklenmiştir. Ne yazık! O şimşek gibi sür’atli terakkî hızı nereye ve nasıl gitti de yerine bu yıldırım hızındaki düşüş geldi. Yazık, pek yazık ki, o müthiş yükselişe ne oldu ve bu düşüşün sonu ne olacak?! İnceleme ve araştırmalar gösteriyor ki, bu iki zirve noktanın arasında çok büyük farklar var. Bu sınırsız hüsrânı araştıranların ayaklarının topal, mütehassıslarının sahalarının da oldukça dar olduğunu görüyorum.

Cenâb-ı Hak, “...Siz Allâh’ın dînine yardım ederseniz Allah da size yardım eder ve ayaklarınızı kaydırmaz.” (Muhammed, 7) buyuruyor.

ÜMMETİN YÜKSELMESİ NEYE BAĞLI?

Tekrâren arz ediyorum ki; eğer İslâm milletinin yükselmesi ve Muhammed ümmetinin yücelmesi isteniyorsa bu husus ancak Alîm ve Allâm olan Allâh’ın emir ve yasaklarına boyun eğip, şânı yüce Rasûl’ün Sünnet-i Seniyye’sine sımsıkı sarılmakla müyesser olacaktır.

Tertemiz İslâm şerîatini farklı iklimlerde hâkim kılan, münevver tarîkati de akıl ve düşüncelerinin muhâfızı yapan bir topluluk, hacıların «Lebbeyk» diyerek Kâbe’ye kavuştukları gibi hedeflerine ulaşırlar. Tertemiz duygularıyla Beytü’l-Harâm’da en büyük saâdete erenler gibi sonsuz saâdete nâil olurlar. Böylece birleşme ve yardımlaşmayı emreden âyetlerden nasiplerini almış olurlar. «Devlet ittifaktan, devletsizlik ve anarşi de nifaktan doğar!» sözü de bunu tasdik etmektedir…

Şimdi Kâdir-i Mutlak olan Cenâb-ı Hak’tan ve büyük-küçük her şeyi ilâhî tedbîri ile yöneten Müdebbir-i Zülcelâl’den niyâz ederim ki, bu fakirin arzularını, dindar dostlarımın nazarlarına ve basîret sahibi kardeşlerimin ibret kulaklarına ulaştırıp da feyz ve bereketini ihsan buyursun! Müslümanlar arasında ittifak ve dayanışma tesis edilsin! Dostlar arasında birlik ve beraberlik temeli sağlamca atılsın! Böylece mü’minler arasında tesiri ve sağlamlığı uzun müddet devam edecek olan yakınlık ve yardımlaşma artsın!”[1]

[1] M. Es‘ad Efendi, Mektûbât, s. 176-178, no: 142.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Altın Silsile, Erkam Yayınları

İslam ve İhsan