Muhammed bin Mesleme’nin kahramanlığı ve Yahudi Kâ’b bin Eşref’in öldürülmesi ile ilgili hadis-i şerif.

Kâ’b bin Eşref, muhteris bir Yahudî, meşhur bir şâirdi. Bilhassa muhteşem Bedir muzafferiyetinden sonra, kıskançlık ve düşmanlığından Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem ve Müslümanları hicveder dururdu. Mekke’ye giderek de müşrikleri Müslümanlara karşı tahrik eder, Bedir’de öldürülen müşrikler için mersiyeler düzerek, onların intikam ve düşmanlık hislerini kabartmaya çalışırdı. Medine'de ise Müslümanların kız ve hanımlarına dil uzatacak kadar küstahlık ederdi.

KAB BİN EŞREF HADİSİ

Câbir bin Abdullah radıyallahu anh anlatır:

Rasûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem:

– “Kim Kâ’b bin Eşref’i öldürecek. O Allah ve Rasûlü’ne cefâ etmişdir” buyurdu.

Bunun üzerine Muhammed bin Mesleme radıyallahu anh ayağa kalkarak:

– “Ya Rasulallah! Ben öldürebilir miyim?” dedi.

– “Evet” buyurdular.

– “Hile yapmama müsaade ediniz” diye ruhsat istedi. O da:

– “Tabiî yapabilirsin” buyurdu. Muhammed bin Mesleme radıyallahu anh Kâ’b’a gelerek:

– “Bu adam bizden gene sadaka Bizi zora koşuyor, ben sana borç istemeye geldim” dedi. O ise:

“Daha ne istiyorsunuz? Andolsun ki siz onu bıktırırsınız” diye karşılık verdi.

Muhammed bin Mesleme radıyallahu anh:

Bir defa ona tabi olmuş Onu terkedemeyeceğiz. Bakalım sonu nereye varacak. Senin bize bir veya iki vesak hurma vermeni isteriz” dedi.

Kâ’b bin Eşref:

Tamam vereyim, yalnız bana rehin

Muhammed bin Mesleme radıyallahu anh:

Rehin olarak ne istersin? Kâ’b:

Karını, dedi.

Sen Arabın en yakışıklısısın. Karım sana rehin olmaya lâyık değil.

O halde oğullarını ver.

Oğullarımı veremem. Bu, yarın onların da alnında kara leke olarak kalır.

Bir veya iki vesak kıymetinde başka bir şey ver.

Bu da bizim için bir ârdır. Fakat silahımı rehin olarak verebilirim, dedi ve gece silahı ona getirmeyi vadetti.

Gece vakti süt kardeşi Ebû Naile ile beraber, onun yanına geldiler. Kaleye Kâ’b ailesine seslendiler. Kâ’b aşağı inmek üzereydi. Karısı:

“Bu saatte nereye çıkıyorsun?” deyince Kâ’b:

“Gelen Muhammed bin Mesleme ile, kardeşim Ebû Naile’dir” dedi. Karısı:

“Sanki damarlarından akan kan şıpırtısını duyuyor gibi oluyorum” dedi. Kâ’b:

“Gelen kardeşim Muhammed Mesleme ile süt kardeşim Ebû Naile’dir. Şerefli bir insandır. Gece vakti ölüme davet bile edilse gider” dedi.

Muhammed b. Mesleme, yanındaki kişiler ile içeri girdi. Yanındakilerin, Ebû Abd b. Cebr, Haris b. Evs ve Abbad b. Bişr olduğu söylenir.

Muhammed b. Mesleme arkadaşlarına:

“Kâ’b gelince, ben onun saçından söz açacağım. Ve saçını koklayacağım. Saçlarından sımsıkı tuttuğumu gördüğünüz zaman vakit kaybetmeden, boynunu vurun!”

Bu sırada Kâ’b işlemeli deri hırkasıyla aşağıya indi. Gelişiyle beraber etrafı güzel bir koku kapladı. Muhammed b. Mesleme:

“Hayatımda bu günkü kadar güzel koku koklayamadım.” Kâ’b ise:

“Bende Arab kadınlarının ve yakışıklı Arabların en güzel kokusu bulunur” diye mukabelede bulundu.

Muhammed b. Mesleme radıyallahu anh:

“Saçlarını koklayabilir miyim?” buyurunca, Kâ’b:

“Hay hay” Kokladı. Arkadaşlarına da koklattı, ikinci defa olarak:

“Bir daha koklayabilir miyim?” deyince gene:

“Tabiî” Bu sefer saçlarını sımsıkı tuttu ve arkadaşlarına:

“Vurun!” emrini verdi. Böylece Kâ’b’ı temizlediler ve durumdan Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i haberdar Bunu duyan Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Allah’a hamd etti.

Dönüşlerinde Garkad denilen ağaçlık yere geldiklerinde tekbir getirdiler. O sırada Rasûlullah Efendimiz gece namazı kılmaya kalkmıştı. Tekbir seslerini duyunca, kendileri de tekbir getirdi. Kâ’b’ın işinin bitirildiğine muttalî oldu. Rasûlullah’ın huzuruna geldiler.

Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem onlara:

– “Gözünüz aydın” buyurdu. Onlar da:

“Sizin de gözünüz aydın” Ve Kâ’b’ın başını Rasûlullah Efendimizin önüne attılar. Rasûlullah Efendimiz, Allah’a hamdetti. Bu hadise üzerine Yahudiler korkmuşlar ve Peygamber Efendimize gelip:

“Efendimiz hile ile öldürüldü” dediler.

Rasûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem onlara, Kâ’b’ın yapdıklarını, Müslümanlara yaptıkları eziyetleri, ölümüne sebep olan hadiseleri anlattı. Gelenler şaşkına döndüler ve dilleri tutuldu.

Başka bir rivayette aynı hadise şöyle anlatılır. Rasûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem:

“Kâ’b’ı kim haklayacak?” buyurunca, Muhammed Mesleme:

“Ben Ya Rasûlallah, onu ancak ben öldürebilirim” Rasûlullah da:

“Gücün yeterse hiç durma” buyurdu.

Bunun üzerine Muhammed b. Mesleme üç gün bekledi, yemedi, içmedi. Bütün bunlara sebep zihnini işgal ettiği bu mes’ele idi. Bu durumu Rasûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem’e haber verilince, onu çağırttı ve:

– Niçin yiyip içmiyorsun?” diye sual etti.

– Ya Rasûlallah! sana söz verdim. Acaba bu sözü yerine getirebilir miyim? Getiremez miyim? diye düşüğ nüyorum” cevabını verdi.

Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem onları Garkad denilen yere kadar uğurladı ve:

– “Allah adına gidiniz. Allah’ım bunlara yardım et!” diye dua etti.

Kaynak: Sâdık Dânâ, İslam Kahramanları 1, Erkam Yayınları

İslam ve İhsan