Kamil Ne Demek?

Kâmil: Olgun, eksiksiz, noksansız, tam, bütün, mükemmel. Kemâle ermiş, olgun, bilgili, kültürlü. Tecrübeli. Yaşlı anlamlarına gelmektedir.

KÂMİL KELİMESİ İLE İLGİLİ ÖRNEKLER

Cenâb-ı Hak, ilâhî isim ve sıfatlarının üç büyük tecellî mekânı olan “Kur’ân”, “insan” ve “kâinât”ın derinliklerinden nasip alarak oradan hayatını aydınlatacak hakîkat incilerini çıkarabilme kâbiliyetini, mahlûkât içinde kâmil bir sûrette yalnızca insanlara, kısmen de cinlere bahşetmiştir. Ki bunun yegâne vâsıtası da; “tefekkür” ve “tahassüs”tür.

*****

Kalp; tahassüsün, yani hissiyâtın/duyguların merkezidir. Kalbin “hads/ilham ve sünûhât” kelimeleriyle de ifâde edilen fonksiyonu, aklın sunduğu delilleri birleştirerek, tıpkı kırık bir vazonun parçalarını bir araya getirip aslî şeklini ortaya çıkarmak gibi, hakîkatin kâmil mânâda idrâkini temin eder.

*****

Tefekkürün kıymeti de, onun tahassüsle takviye edilmesine, yani beyin ve kalp fonksiyonlarının âhenkli bir denge içinde işleyebilmesine bağlıdır. Sadece beyne ve akla ağırlık verilirse, insan belki iyi bir dünya adamı, yani menfaat insanı olabilir. Fakat kâmil bir mü’min olabilmek için, duyguların merkezi olan kalbin de

mânevî terbiye ile eğitilip akla rehberlik etmesi îcâb eder. Çünkü hissiyat merkezi olan kalp, aklın tefekkürüne, tefekkür ise irâdeye yön verir. Bu demektir ki, irâdî fiillerin temel sâikı kalptir; orada yerleşip kök salan hislerdir. Bu bakımdan kalbin de ilâhî emirler çerçevesine oturtulması, diğer uzuvlardan daha ehemmiyetlidir.