Ken­di­ni İl­men ve Ah­lâ­ken Sü­rek­li Ge­liş­tir­

Hiz­met in­sa­nı, key­fi­yet­li bir hiz­met su­na­bil­mek için, ken­di ge­li­şi­mi­ni de ih­mâl et­me­me­li­dir. Sü­rek­li bir te­kâ­mül gay­re­ti, onun ta­biî vas­fı ol­ma­lı­dır.

Ye­ter­li bil­gi ve tec­rü­be­ye sahip bu­lun­ma­yan, ah­lâ­kî ve mâ­ne­vî ge­li­şi­mi­ne ehemmiyet vermeyen ve işi­nin eh­li ol­ma­yan bir hiz­met eri, cid­dî bir hiz­met or­ta­ya ko­ya­maz. Ayrıca za­ma­nın değişen şart­la­rı­na gö­re hiz­me­tin ya­pı­lış şek­li­ ve hat­tâ ya­pı­la­cak hiz­met de değişebilir. Dün ya­pıl­ma­sı el­zem olan bir hiz­met, bu­gün için ehem­mi­ye­ti­ni kay­bet­miş veya hiz­me­tin ya­pı­lış şekli değişmiş olabilir. Bun­la­rın far­kın­da ola­bil­mek, an­cak hiz­met eh­li­nin sü­rek­li ken­di­ni geliştirmesiyle müm­kün­dür.

Mev­lâ­nâ Hazretleri buyurur ki:

“Dü­ne âit ne ka­dar söz var­sa, dün­le be­ra­ber git­ti can­ca­ğı­zım. Şim­di ye­ni bir gün, öy­ley­se ye­ni şey­ler söy­le­mek lâ­zım.” Bu bakımdan hizmet ehli, bilhassa şu hususlarda kendini geliştirmeye ehemmiyet vermelidir:

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hizmet, Erkam Yayınları