Kerâmet Mahiyetinde Tarihi Gerçekler

09 Ekim 2015 Osmanlı Tarihi

Evliyâullâha pek yüksek bir hürmet ve bağlılık gösteren Yavuz Sultan Selîm Hân’ın kendisi de hiç şüphesiz babası gibi Allâh’ın has bir kulu idi. Onun kerâmet mâhiyetinde pek çok davranış ortaya koyduğu, târihî gerçekler arasındadır.

Bir gün dîvandan içeri hiddetli bir şekilde girmişti. Elbisesini dahî değiştirmeden bir zaman odada dolandı ve kendisini kızdıran şeyi mırıldanıp durdu. Meğer Ferhat Paşa’nın İskender Çelebi’yi olur olmaz koruyup kayırmasına gazaplanmıştı. Çünkü aralarındaki dostluktan başka şeyler sezmişti. Sonunda yüksek sesle şu sözleri sarf etti:

“–Âkıbet görürsün hele Ferhat!. Sen şimdi İskender’i koruyup duruyorsun, ama bu korumaktan ne fayda çıkacağını inşâallâh birbirinize karşı asıldığınız zaman görürsünüz!..”

Aradan seneler geldi geçti ve Kânûnî devrinde bu iki şahıs, Selîm Hân’ın dediği gibi karşı karşıya asıldılar.

Kaynak: Abide Şahsiyetleri ve Müesseseleriyle OSMANLI, Osman Nuri Topbaş, Erkam Yayınları, 2013

Evliyâullâha pek yüksek bir hürmet ve bağlılık gösteren Yavuz Sultan Selîm Hân’ın kendisi de hiç şüphesiz babası gibi Allâh’ın has bir kulu idi. Onun kerâmet mâhiyetinde pek çok davranış ortaya koyduğu, tâ­rihî gerçekler arasındadır.

Evliyâullâha pek yüksek bir hürmet ve bağlılık gösteren Yavuz Sultan Selîm Hân’ın kendisi de hiç şüphesiz babası gibi Allâh’ın has bir kulu idi. Onun kerâmet mâhiyetinde pek çok davranış ortaya koyduğu, târihî gerçekler arasındadır.