Kısaca Rabıtanın Anlamı

Râbıta nedir? Tasavvufta rabıtadan kasıt nedir? Kısaca rabıtanın anlamı...

Râbıtanın aslı “el-mahabbetü’r-râbıta”; yâni bağlayan sevgidir. Muhabbette seveni sevilene bağlayan ve ardınca koşturan bir güç vardır. Tasavvufta insanda fıtrî olarak var olan bu duygudan yararlanmak için râbıta adıyla bir eğitim aracı geliştirilmiştir. Zâten râbıtanın kelime anlamı da bağ ve alâka demektir.

Nasıl sevgi, sevgilinin hayâlini, güzelliğini, hâl ve hareketlerini düşünerek kalbi sevgiliye bağlamak demekse, râbıta da sâlikin mürşidine sevgiyle gönülden bağlanmasıdır. Râbıta fıtrî ve tabiî bir olgu olduğu için insan olan her yerde vardır. Râbıta model kahramanların ideal davranışlarından yararlanma, o kahramanlarla bütünleşme ve aynîleşme yoludur. Râbıta insânî bir insiyaktır. Fizîkî, içtimâî, rûhî ve ahlâkî kişiliğin başkaları üzerinde olumlu ya da olumsuz etkisidir.

Her san’atın pîr ve uzmanı, o ilim ve san’at mensûbları için örnek ve model insandır. Tasavvufta hedeflenen kâmil insanı yetiştirmek üzere mürîdlerin gönlüne kâmil bir model konur ve mürîd onunla aynîleşmeye çalışır. “Her yiğidin gönlünde bir aslan yatar.” “Üzüm üzüme baka baka kararır.” “Kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan” gibi atasözleri kalbî bağlılık ve fizîkî beraberlik sonucu meydana gelecek etkileri ifâde etmektedir.

Kaynak: Prof. Dr. Hasan Kamil Yılmaz, 300 Soruda Tasavvufi Hayat, Erkam Yayınları