Kulluk En Yüce Makamdır

Kulluğun fazileti ve önemi nedir? Fahr-i Kâinat -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz kulluk için neler buyuruyor?

Rivâyete göre;

Fahr-i Kâinat -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz mîracda yüksek derecelere, yüce makamlara ulaştığında Cenâb-ı Hak O’na vahyederek sordu:

“–Habîbim! Sen’i neyle taltif edeyim, ne ile şereflendireyim?”

Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- şöyle niyazda bulundu:

“–Sana kul olma nisbetiyle (Sana kul olma şerefiyle şereflendir) Rabbim.”

KULLUK EN YÜCE MAKAMDIR

Bunun üzerine Allah Tealâ, şu âyet-i kerîmeyi indirdi:

“Bir gece, kendisine âyetlerimizden bir kısmını gösterelim diye (Muhammed) kulunu Mescid-i Harâm’dan, çevresini mübârek kıldığımız Mescid-i Aksâ’ya götüren Allah, noksan sıfatlardan münezzehtir; O, gerçekten işitendir, görendir.” (el-İsrâ, 1) (Râzî, Tefsîr, el-İsrâ, 1, XX, 147)

Cenâb-ı Hak; «rasûlünü, nebîsini» demek yerine; «kulunu» buyuruyor.

Demek ki;

Cenâb-ı Hakk’a kulluk en yüce makamdır. Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz; hayatında her dâim kulluk sıfatını, Rasûl ve benzeri vazifelerinin önünde ve üstünde tutmuştur.

Kelime-i şahâdette de;

“Muhammed -aleyhisselâm-’ın, O’nun (Allâh’ın) kulu ve elçisi olduğuna şahâdet ederim!” diyoruz. Önce kul sonra Rasûl sıfatlarını zikrediyoruz.

Demek ki;

Kulluk, zirvelere ulaştıran yegâne basamaktır.

ALLAH TEÂLÂ BENİ «RASÛL» EDİNMEDEN ÖNCE «KUL» EDİNMİŞTİ

Fahr-i Kâinat -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, kendisine aşırı tâzim gösteren kimselere;

“Siz beni, hakkım olan derecenin üzerine yükseltmeyiniz! Çünkü Allah Teâlâ beni «Rasûl» edinmeden önce «Kul» edinmişti.” (Heysemî, IX, 21) îkāzında bulunmuştur.

Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, Cenâb-ı Hakk’a kul olmayı her şeyin üzerinde tutmuşlardır. Efendimiz’in bu tercihini anlatan rivâyetlerden biri şöyledir:

Bir gün Allah Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, Cebrâil -aleyhisselâm- ile oturmuş sohbet ediyorlardı. O anda semâdan bir melek indi. Cebrâil -aleyhisselâm- bu meleğin dünyaya ilk defa indiğini söyledi. Melek;

“–Yâ Muhammed! Beni Sana Rabbin gönderdi:

Melik bir peygamber mi yoksa;

Kul bir peygamber mi olmak istediğini soruyor.” dedi.

Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Cebrâil -aleyhisselâm-’a baktılar. O da;

“–Ey Allâh’ın Rasûlü! Rabbine karşı mütevâzı ol!” dedi. Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- de;

“–Kul bir peygamber olmayı isterim.” buyurarak müstesnâ bir tevâzu nümûnesi sergilediler.
(Ahmed, II, 231; Heysemî, IX, 18, 20)

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Yüzakı Dergisi, Yıl: 2024 Ay: Kasım, Sayı: 237

İslam ve İhsan

Allah'a Kullukta En Üstün Mertebe

ALLAH'A KULLUK EDEBİ

KULLUK BİLİNCİ NEDİR?

KULLUK EDEBİ NASIL OLMALI?

KULLUK VAZİFESİNDE İLK GÖREV

İslam ve İhsan

İslam, Hz. Adem’den Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen tüm dinlerin ortak adıdır. Bu gerçeği ifâde için Kur’ân-ı Kerîm’de: “Allâh katında dîn İslâm’dır …” (Âl-i İmrân, 19) buyurulmaktadır. Bu hakîkat, bir başka âyet-i kerîmede şöyle buyurulur: “Kim İslâm’dan başka bir dîn ararsa bilsin ki, ondan (böyle bir dîn) aslâ kabul edilmeyecek ve o âhırette de zarar edenlerden olacaktır.” (Âl-i İmrân, 85)

...

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır. Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/307)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.