Kur’ân-ı Kerîm Eğitiminde Dikkat Edilecek Hususlar
Kur’ân-ı Kerîm eğitiminde dikakt edilmesi gerekilen hususlar nelerdir?
Kur’ân, Allah’ın mucizevî kelâmı olduğu için onun eğitimine de, kıymeti ve fazileti nisbetinde ehemmiyet vermek gerekir. Kur’ân eğitimi esnâsında riâyet edilmesi gereken birkaç hususa kısaca temas edelim:
- - Kur’ân eğitimi esnâsında hoca, Allah’ın kelâmını öğrettiğinin şuuru içinde olmalı ve talebelerine de bu şuuru öncelikle vermelidir. Kur’ân’ın azameti üzerinde tefekkür ederek onun eğitimi esnasında yüksek bir aşk, şevk ve heyecan içinde olmalıdır. Nitekim ashâb-ı kirâm, Kur’ân tâlimini büyük bir tâzimle îfâ ederlerdi. Abdullah bin Mes’ûd (r.a) birisine bir âyeti okutup öğretirken:
- “–Bu âyet, üzerine Güneş’in doğduğu veya yeryüzünde bulunan her şeyden daha hayırlıdır” derdi. Sonra da bu sözünü Kur’ân-ı Kerîm’in her âyeti için tekrar ederdi.[1]
- - Kur’ân’ın kıraati yanında ehemmiyeti, faziletleri, hükümleri ve hikmetleri de anlatılmalıdır.
- - Kur’ân eğitimini şefkat, merhamet ve muhabbet esası üzerine binâ etmelidir. Talebeye Kur’ân’ı sevdirmelidir. Kaba ve sert davranışlardan uzak durup, büyük bir tevazu ile öğrenciye yaklaşmalı, sıkıntıları varsa onları gidermeye çalışmalıdır.
- - Bu eğitim faaliyetinin en büyük karşılığı olarak Allah’ın rızâsını hedeflemeli, bu büyük mükâfatın kıymetini idrak etmeye çalışmalıdır. Allah Teâlâ’nın, kelâmıyla meşgul olanlar için hazırladığı ihsânları bilenler, bütün güçleriyle bu yolda koşar ve büyük fedâkârlıklar yaparlar.
- - Kur’ân eğitimi esnâsında sabırlı ve hoşgörülü davranmalıdır.
- - Hocanın eğitim usullerini ve çocuk psikolojisini öğrenmesi gerekir.
- - Hocanın Kur’ân’ı iyi bilmesi, talebenin de kaliteli hocalardan eğitim alması gerekir. Hz. Ömer (r.a) bütün müslümanlara, Kur’ân-ı Kerîm’i, Peygamber (s.a.v) Efendimiz’den sahih bir senedle alan âlimlerden öğrenmelerini emrederdi. Kendisi de sabah namazlarında uzun uzun kıraatlerde bulunurdu. (Bir rekâtta 15, 16 sayfa okuduğu olurdu.) Bu uygulamasıyla müslümanların çokça Kur’ân dinleyerek bu hususta bir mahâret ve zevk-i selîm sâhibi olmalarını hedeflerdi. Ve insanları nahiv, iʻrâb ve garib kelimeleri öğrenmeye teşvik ederdi ki Arapların konuşmalarını anlayabilsinler.[2]
- - Anne-babalar evlatlarının durumunu dikkatle takip etmeli ve hocalara destek vermelidirler.
Dipnotlar:
[1] Heysemî, 7: 166.
[2] Dehlevî, İzâletü’l-hafâ, 4: 222-229.
Kaynak: Doç. Dr. Murat Kaya, Kitabımız Kur’ân Muhtevâsı ve Fazîletleri, Erkam Yayınları