Mâneviyâtta Muhabbete mi, Mârifete mi, Yoksa İbâdete mi Öncelik Verilmeli?
İnsan niçin yaratıldı? Kulluk için mi? Allah’ı bilmek için mi? Yok-sa muhabbet için mi? Mâneviyâtta muhabbete mi, mârifete mi, yoksa ibâdete mi öncelik verilmeli? Prof. Dr. Hasan Kamil Yılmaz cevaplıyor.
İnsanın yaratılış gâyesini gösteren üç âyetten ikisinde insanın boş yere yaratılmadığı[1] ve başıboş salıverilmeyeceği[2] belirtilmektedir. Üçüncü âyette ise Allah Teâlâ: “Ben insanları ve cinleri Bana kulluk etsinler diye yarattım”[3] buyurmaktadır. Âyette yaratılış gâyesi olarak “kulluk” öne çıkmaktadır.
Bu âyetin tefsîrinde İbn Abbâs’tan naklen “Beni tanısınlar” yorumu ile mârifet de yaratılış gâyesini açıklayan bir kavram olarak devreye girmektedir. Mârifet de muhabbet için önemlidir. Bu yüzden diyoruz ki: Amaç kulluktur. Kulluk sevgi/muhabbet ile olursa bir anlam kazanır. Kullukta sevginin yolu da mârifetten/tanımadan geçer. Öyleyse kul önce Allah’ı tanıyacak, sonra ibâdet ve tâatla O’nu sevecek ve o sevgi içinde kulluğa devam edecek.
Dipnotlar:
[1]. el-Müminûn, 23/115.
[2]. el-Kıyâme, 75/36.
[3]. ez-Zâriyât, 51/56.
Kaynak: Prof. Dr. Hasan Kamil Yılmaz, 300 Soruda Tasavvufi Hayat, Erkam Yayınları