Maruf Ne Demek?

Mâruf:  Herkesçe bilinen, belli. Dînin uygun gördüğü anlamlarına gelir.

MARUF KELİMESİNE ÖRNEK CÜMLELER

Başıboş kalmayın! Takvâya mânî olan boş şeylerle meşgul olmayın! Dâimâ Cenâb-ı Hakk’a ilticâ ve tazarrû edin! Üzerinizde hakkı olan insanlarla ancak zaruret miktârı beraber olun! Böylece hatır ve gönüllerini almış olursunuz. «Emr bi’l-mârûf ve nehy ani’l-münker»i ihmâl etmeyin! Bütün hâne halkını namaza, sâlih

insan olmaya ve İslâmî esasları tatbik etmeye teşvik edin!

*****

Şüphesiz Efendimizin (s.a.v) kırk yaşına girmesi, insanlık târihinin dönüm noktalarından biri oldu. Kırk yıl, cehâlet karanlıklarına gömülmüş bir toplum içinde yaşadı. Sonradan ortaya koyacağı güzelliklerin çoğu, halkının henüz meçhûlü idi. Bir devlet adamı, bir vâiz veya bir hatip olarak bilinmiyordu. Büyük bir kumandan olduğundan söz etmek şöyle dursun, sıradan bir asker olarak bile mâruf değildi.

*****

Bir cemiyette mârûfu (iyiliği, doğruluğu) emreden, münkerden (kötülükten, çirkinlikten) meneden kimseler olmazsa, çirkin işler zamanla alışkanlık hâline gelir ve hayatta normal karşılanmaya başlar. Mânî olunmayan kötülük, bir müddet sonra istense de mânî olunamaz hâle gelir. Hakla bâtıl birbirine karışarak hakîkat

ortadan kalkar ve insanlar Allâh’ı unuturlar. Bunun netîcesi de o cemiyetin tamâmen helâk olmasıdır. Bu fecî âkıbetten kurtulmak için teblîğ faâliyetine ehemmiyet vermek zarûrîdir.