Müphematü'l-Kur'ân Ne Demek?

Müphematü'l-Kur'ân ne demektir? Kısaca anlamı nedir?

Müphem, kapalı, ne olduğu, kim olduğu belli olmayan, isimleri bilinmeyen demektir. Kur'ân'ın müphemlerinden maksat, Kur'ân'da isimleri açıkça zikredilmeyip de ism-i mevsul veya zamirle zikredilen kadın, erkek, cin, melek, topluluk, kabile ve varlıklardır. Kur'ân'da müphemlerin bulunmasının bir çok hikmeti ve sebebi vardır. Mesela, başka bir âyette açıklandığı için müphemdir. Fatiha sûresinde "kendisine nimet verilenler"in kimler olduğu belli değildir. Bu husus, Nisâ sûresinin 69. âyetinde açıklanmış ve bunların; peygamberler, sıddıklar, şehitler ve sâlihler olduğu bildirilmiştir. Veya meşhur olduğu için müphemdir. Bakara sûresinin "Ey Âdem! Sen ve eşin cennette otur" anlamındaki 35. âyetinde, Âdem'in eşinin adı zikredilmemiştir. Çünkü Âdemin eşinin Havva olan adı meşhurdur, bilinmektedir. Veya ifade daha beliğ olduğu için müphemdir. Bakara sûresinin, "İnsanlardan öyleleri vardır ki, dünya hakkında söyledikleri senin hoşuna gider..." anlamındaki 204. âyetinde, sözü edilenin kim olduğu zikredilmemiştir. Bu şekilde isimsiz ifade daha beliğdir. Veya zikrinde bir yarar olmadığı için müphemdir. Bakara sûresinin 259. âyetinde geçen karye (belde, şehir) hangisidir, belirtilmemiştir. Belirtilmesinde bir yarar da yoktur. Veya "Muhacir olarak evinden çıkan kimse..." (Nisâ, 4/100) âyetinde olduğu gibi umumiliğe dikkati çekmek için müphem olur. Veya "Doğruyu getiren ve onu tasdik eden?" (Zümer, 39/33) âyetinde olduğu gibi kamil bir vasıfla anmak için müphem olur. Veya "Asıl sonu kesik olan sana kin besleyendir." (Kevser, 108/3) âyetinde olduğu gibi noksan bir vasıfla tahkir ifade etmesi için müphemdir.

Kur'ân'daki müphemlerden bir kısmının ismi bilinmektedir. Mesela "(Peygamber) âmâ geldi diye yüzünü ekşitti ve yüz çevirdi." (Abese, 80/1-2) âyetindeki âmâ, Abdullah ibn Ümmi Mektum'dur. Kureyş sûresindeki, ashab-ı fil, Ebrehe ve ordusudur.

Kaynak: Diyanet

İslam ve İhsan

İslam, Hz. Adem’den Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen tüm dinlerin ortak adıdır. Bu gerçeği ifâde için Kur’ân-ı Kerîm’de: “Allâh katında dîn İslâm’dır …” (Âl-i İmrân, 19) buyurulmaktadır. Bu hakîkat, bir başka âyet-i kerîmede şöyle buyurulur: “Kim İslâm’dan başka bir dîn ararsa bilsin ki, ondan (böyle bir dîn) aslâ kabul edilmeyecek ve o âhırette de zarar edenlerden olacaktır.” (Âl-i İmrân, 85)

...

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır. Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/307)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.

Müphematü'l-Kur'ân Ne Demek?