Maddeler halinde sıralayabileceğiniz Müslümanın kardeşlik anlayışı...

“Mü’minler ancak kardeştirler.” (Hucurat,10)

“Hep birlikte Allah’ın ipine sımsıkı yapışın; parçalanmayın. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın: Hani siz birbirinize düşmandınız da O, kalblerinizi birleştirmişti ve O’nun nimeti sayesinde kardeş olmuştunuz. Ve siz bir ateş çukurunun kenarında iken oradan sizi O kurtarmıştı.” (A-i İmran Suresi,103)

“Ey Allah’ın kulları, kardeş olunuz.” “Hepiniz Adem’in çocuklarısınız, Adem ise topraktandır. Arabın Arap olmayana üstünlüğü yoktur.” Hazreti Muhammed (s.a.v.)

“İnsanlar ya senin dinde kardeşin, ya da hilkatte eşindir” Hazreti Ali (r.a.)

Ah bir elinden tutsaydın

Allah Rasulünün...

Buluştururdu Arab’ı, Arap olmayanı...

Karaderiliyi, sarı deriliyi.

Kardeş yapardı en uzak iklimleri.

Kardeşlik, yeniden hep birlikte “Allah’a sarılma” tutkusudur.

Kardeşlik, ellerin Allah’ın ipine uzanmasıdır.

Kardeşlik, Livaülhamd altında buluşma coşkusudur.

Kardeşlik, Rasulullah’ın sancağı altına sığabilme heyecanıdır.

Kardeşlik, herkesin birbirini cehennemden kurtarma çabasıdır.

Kardeşlik, herkesin birbirine cennet sunma gayretidir.

Kardeşlik, hep birlikte Kur’an pınarında kanma eylemidir.

"EY ALLAH'IN KULLARI KARDEŞ OLUNUZ!"

Müslümanlar kardeşten başka ne olabilir ki?

Bir Müslümanın acısı, bir başka Müslüman için nasıl sevinç olabilir ki?

Bir Müslüman acı duyarken, diğerinin içi nasıl kan ağlamaz ki?

Allah Rasulü, “Ey Allah’ın kulları kardeş olunuz!” diye seslenirken,

Müslümanlar o sesi nasıl boşlukta bırakabilir ki?

O ses boşlukta kalmışsa, Mahşer ortamında O sesin sahibi ile nasıl yüz yüze bakılabilir ki?

Öyleyse Allah’a sarıl.

Allah’ın ipine sarıl.

Tut elinden Allah Rasulünün...

Daya dudaklarını Kur’an pınarına.

Rahmeti kuşan,

Meveddeti kuşan.

Kardeşlerine karşı

Sev, sev, sev!

Nefreti kov hayatından.

Öfkeyi kov.

Dilini arındır gıybetten.,

Kardeşini öldürme içinde.

Kardeşinin etini çiğneme.

Bak nasıl ağır geldi yüreğine.

Sövme, sayma.

Onurunu yıkma.

Kanına bulaşmasın elin hiçbir mü’minin.

Karıncayı bile incitmek hak değilken...

Nasıl dökülür kanı insanın?

Çocuklara nasıl kıyılır?

Nasıl paymal edilir insanların onuru?

Kalbine bak!

Onu Allah ısındırmıştı mü’min kardeşin için..

Hala sıcak mı?

Hala Allah’ın rahmetinden, meveddetinden bir dirilik taşıyor mu?

Soğuklar mı vurdu yoksa, yaşanan kışların, Rasulullah’tan uzak mevsimlerin ayazında?

Bir ateş çukuru olmaktan Allah kurtarmıştı kalbini.

Bak kalbine, yeniden ateş çukuruna mı döndü yoksa?

KARDEŞLİK İÇİN

Sev!

Affet!

Vaz geç!

Dünya ebedi değil.

Ebediyyete sevgi kalsın, kardeşlik kalsın.

Dokunsaydı Allah Rasulü tek tek her yüreğe

Esseydi Muhammed’in meltemi Doğu-Batı ufuklarında

Kuşatsaydı Rasulullah’ın yüreği tüm İslam coğrafyasını..

Tüm evreni...

İnsanlığın yüreğini...

Bir sevgi uygarlığı inşa olurdu evren çapında.

KARDEŞLİĞİNİ PAYLAŞ

Üşü, üşüyenlerle birlikte...

Yan yananlarla...

Aç kal, aç kalanlarla birlikte...

Paylaş acıları, acıları azalt.

Paylaş sevinçleri, sevinçleri çoğalt.

KARDEŞLİĞİNİ BİL

İyilik taşı gittiğin her yere.

Rahmet ol, bulunduğun her yerde.

Aldatma sakın, kimseyi aldatma.

Kardeş isen kardeşliğini bil.

Kardeşlik bir hukuk işidir.

Allah koydu o hukuku.

Allah’ın elçisi yaşadı o hukuk içinde.

Dağları taşları seven bir Peygamber’in ümmetisin.

Uhud’u seven, Hacer-i Esved’i öpen...

Harem’in ağacını, çiçeğini, kuşunu, böceğini koruyan...

Bir Rahmet Peygamberi var önünde...

En yakınlarını katledenleri, amcasının ciğerini sökenleri kardeşleri arasına katan bir yüce yüreğin izindesin...

Yüreğini ayarla kutlu Rasulün yüreğine...

KARDEŞLİĞİN ÖNÜNE GEÇİRME DÜNYA İKTİDARINI

Aşiretini kutsama.

Irkını kutsama.

Rengini kutsama.

Malını mülkünü, evladü ıyalini kutsama.

Arabın Arap olmayana üstünlüğü yoktur. Üstünlük ancak Allah’ a yakınlık iledir. İnsan olmakladır, üstünlük.

Kardeşliğin önüne geçirme dünya iktidarını.

Dövme.

Sövme.

Hakaret etme.

Öfkeni yut.

Kinle kirletme yüreğini.

Zulmetme.

Hasedi bırak.

Kibri bırak.

Kimseyi küçük görme, aşağılama.

Göz kaş işaretiyle bile hukuku ile oynama kardeşinin.

Kıskançlığı bırak.

Buğzu, düşmanlığı bırak.

Didişme hiç kimse ile.

Asla, asla iftira atma.

Hiçbir insanın malına, canına, namusuna dokunma.

Elini koru, dilini koru...

Ne tek insanın izzeti nefsini çiğne.

MİLLETLE HELALLEŞEBİLİR MİSİN?

Ne bir topluluğun, bir kavmin onurunu rencide et.

Koca bir milletle helalleşebilir misin?

Bir kavmin borcunu ödeyebilir misin?

Ya koca bir topluluk yakana yapışırsa Mahşer ortamında...

Rabbin huzurunda hangi kini, hangi öfkeyi, hangi yalanı, hangi iftirayı, hangi gıybeti savunursun?

Söyle hangisini?

Sor kendine hangisini?

AF DİLE KARDEŞLERİN İÇİN

Bir kalb işçiliğine soyun yeniden.

Allah’a sarıl.

Allah’ın ipine sarıl, orada buluşsun ellerin milyarlarca el ile.

Bak ellerine hangi ellerle buluşmuş. Hangi ipe sarılmış.

Dua et, Yaratan’ın öğrettiği gibi.

Kalbini kinden arındır kardeşlerine karşı, mağfiret dile kardeşlerin için.

KARDEŞİNE DUA ET

Sök yüreklerindeki öfkeyi. Buğzu sök. Hasedi sök.

Kini at.

Allah için sevgiyi kuşan.

Sevdiğini söyle kardeşine.

Dua et kardeşine.

“Kalbimizde iman edenlere karşı kin bırakma” diye yalvar yakar Rabbine.

Kurtul kardeşini içinde öldürmekten ve etini ağzında çiğnemekten.

Rahmeti kuşan kardeşine karşı.

Mağfiret dile onun için.

Arındır onu.

İçine en arı duru haliyle taşı kardeşini.

Acısını duy yüreğinde.

Onunla öylesine bütünleş ki, evrensel çapta bir kardeşlik anıtı kurulsun.

Şeytanı kov, nefsine gem vur ve sadece yüreğini konuştur. Hep yüreğinle konuş.

Gör bak, dünya nasıl cennete dönüyor.

Tut Allah Rasulünün elinden!

Kardeşliği yaşa, kardeşliği yaşa, kardeşliği yaşa!

Kaynak: Ahmet Taşgetiren, Altınoluk Dergisi, 362. Sayı, Nisan 2016

İslam ve İhsan