Mute Savaşı’nın Komutanları Kimlerdir?

Mute Savaşı’nın komutanları kimlerdir? Mute Savaşı’nda şehit olan komutanlar kimlerdir? Abdullah Sert Bey anlatıyor.

MUTE SAVAŞI’NDA ŞEHİT OLAN KOMUTANLAR

Peygamber (s.a.v) Efendimiz Mûte’ye bir ordu hazırlayıp gönderirken, bu orduya Zeyd bin Hârise’yi (r.a.) başkumandan tayin etmişlerdi. Zeyd (r.a.) şehit düşerse yerine Câfer bin Ebî Tâlib (r.a.) geçsin, o da şehit düşerse Abdullah bin Revâha (r.a.) kumandayı ele alsın, o da şehit düşerse ordu münasip gördüğü birini kendine kumandan seçsin buyurmuşlardı.

Mute’de iki ordu karşı karşıya gelince, Resûlullah (s.a.v) Medîne’de Minber’i üzerine oturmuşlar, Medine ile Şâm arası mesafe kendilerine açılmış, askerin muharebesini açıktan görerek üç kumandanın arka arkaya şehit düştüklerini ve en sonunda Hâlid Bin Velid’in (r.a.) kumandayı ele alıp zafere ulaştığını sahâbîlerine haber vermişlerdir.

Enes Bin Mâlik (r.a) şöyle anlatır:

“Resûlullah (s.a.v) bir hutbe îrâd ettiler ve şöyle buyurdular:

«Şu anda İslâm sancağını Zeyd eline aldı ve vuruldu. Sonra sancağı Cafer aldı ve o da vuruldu. Sonra sancağı Abdullah bin Revâha aldı, o da şehit edildi. Sonra sancağı emîr tâyîn edilmeksizin Hâlid Bin Velîd aldı ve ona fetih müyesser kılındı. Onların bizim yanımızda olması, beni (veya) onları sevindirmezdi! (Zira onlar şu anda şehidlere lûtfedilen nimetlerin hayal ötesi ihtişâmını gördüler.)»

Bu esnâda Allah Resûlü’nün mübârek gözlerinden yaşlar boşanıyordu.” (Buhârî, Cihâd, 183)

Ömrü boyunca Allah Resûlü’nden hiç ayrılmayan, sekiz yaşında bir çocukken anne-babasının yanına bile gitmeyen Zeyd (r.a.), şehitlik söz konusu olunca hayatta en sevdiği insanı bırakıp Allah’ın huzûruna gitmiştir.

Kaynak: Dr. Murat Kaya, Mescid-i Nebevi'den 111 Hatıra, Erkam Yayınları

İslam ve İhsan

MUTE SAVAŞI

MUTE SAVAŞI KOMUTANLARI

İslam ve İhsan

İslam, Hz. Adem’den Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen tüm dinlerin ortak adıdır. Bu gerçeği ifâde için Kur’ân-ı Kerîm’de: “Allâh katında dîn İslâm’dır …” (Âl-i İmrân, 19) buyurulmaktadır. Bu hakîkat, bir başka âyet-i kerîmede şöyle buyurulur: “Kim İslâm’dan başka bir dîn ararsa bilsin ki, ondan (böyle bir dîn) aslâ kabul edilmeyecek ve o âhırette de zarar edenlerden olacaktır.” (Âl-i İmrân, 85)

...

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır. Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/307)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.

Mute Savaşı’nın Komutanları Kimlerdir?