Namazda Huşû ile İlgili Hadisler
Namazda huşu nasıl sağlanır? Peygamberimizin namazda huşu ile ilgili hadisleri.
Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) bir gün güzelce abdest aldıktan sonra şöyle buyurdular:
“Her kim şu benim abdest alışım gibi abdest alır, sonra iki rekât namaz kılar ve bu esnâda kalbinden namaz hârici düşünceler geçirmezse, geçmiş (küçük) günâhları mağfiret olunur.” (Buhârî, Vudû, 24, 28; Müslim, Tahâret, 3-4)
Sonra Rasûlullah (s.a.v):
“–Sakın aldanmayınız!” buyurdular. (Buhârî, Rikâk, 8; İbn Mâce, Tahâret, 6; Ahmed, I, 66)
Yâni Efendimiz’in (s.a.v) haber verdiği bu fazîletler bana yeter diye düşünerek kendinizi aldatıp diğer hayırlardan geri kalmayınız. Bu affa güvenerek günahları hafife almayınız![1]
BİR MÜSLÜMAN GÜZELCE ABDEST ALIR, SONRA İKİ REKÂT NAMAZ KILARSA, CENNET ONA VÂCİB OLUR!
Diğer hadîs-i şerîflerde şöyle buyrulur:
“Bir Müslüman güzelce abdest alır, sonra kalkar kalbiyle ve yüzüyle tam olarak yönelerek iki rekât namaz kılarsa, cennet ona vâcib olur!” (Müslim, Tahâret, 17)
“İçinizden her kim, abdest suyunu hazırlayıp ağzına burnuna su verir ve burnunu temizlerse, mutlaka yüzünün, ağzının ve burnunun günahları dökülür! Sonra Allah’ın emrettiği gibi yüzünü yıkarsa, yüzünün günahları su ile birlikte sakalının etrafından dökülür. Sonra dirsekleriyle birlikte ellerini yıkarsa, elinin günahları su ile beraber parmak uçlarından akar gider. Sonra başını mesh ederse, başının günahları su ile birlikte saçlarının ucundan dökülür. Sonra topuklarıyla beraber ayaklarını yıkarsa, ayaklarının günahları su ile beraber ayak parmaklarının ucundan akar. Eğer (böylece abdest alan) bu kişi, kalkıp namaz kılar, Allah’a hamd ve senâ eder, O’nu layık olduğu vasıflarla yüceltir ve gönlünü bütün düşüncelerden arındırıp tam mânâsıyla Allah’a verirse (فَرَّغَ قَلْبَهُ لله), mutlaka anasından doğduğu günkü gibi günahlarından arınmış olur.” (Müslim, Müsâfirîn, 294)
HİÇ NAMAZ KILAN KİŞİ NASIL NAMAZ KILDIĞINA BAKMAZ MI?
Ebû Hüreyre (r.a) şöyle anlatır:
“Bir gün Rasûlullah bize namaz kıldırdı. Selâm verdikten sonra bir sahâbîye:
«‒Ey filân! Namazını güzel kılmayacak mısın? Hiç namaz kılan kişi nasıl namaz kıldığına bakmaz mı? Zira namazı ancak kendisi için kılmaktadır. Vallahi ben önümden nasıl görürsem arkamdan da öylece görmekteyim!» buyurdular.” (Müslim, Salât, 108)
RESİMLİ ELBİSE İLE VEYA RESİM OLAN YERDE KILINAN NAMAZ CAİZ MİDİR?
Hz. Âişe (r.a) şöyle buyurur:
“Bir defâsında Nebiyy-i Ekrem Efendimiz (s.a.v), üstünde nakışlar bulunan bir hamîsa içinde namaz kıldılar. Bu esnâda gözleri takılarak bir defâ o nakışlara baktılar. Namazı tamamlayınca:
«‒Şu hamîsayı Ebû Cehm’e geri götürün de onun enbicâniyyesini bana getirin! Zîrâ bu elbise az önce namazda beni meşgul edeyazdı!» Veya:
«‒Namazda iken gözüm nakşına takıldı, bu sebeple beni meşgul etmesinden korkarım!» buyurdular.” (Buhârî, Salât, 14; Muvatta’, Salât, 67)
Enes (r.a) şöyle buyurur:
“Hz. Âişe (r.a)’nın, üzerinde resim ve nakışlar bulunan renkli bir örtüsü vardı. Onu odasının bir duvarına asmıştı. Nebiyy-i Ekrem Efendimiz (s.a.v):
«‒Şu nakışlı perdeni karşımdan al! Üzerindeki resimler namazda gözüme takılıp duruyor.» buyurdular.” (Buhârî, Salât, 15)
Hz. Âişe validemizin perdesinin üzerinde kuş ve kanatlı at tasvirleri vardı. Efendimiz (s.a.v) onu gördüklerinde renkleri değişti ve:
“‒Ey Âişe, onu kaldır, zîrâ her eve girip onu gördüğümde dünya hatırıma geliyor!” buyurdular. (Müslim, Libâs, 88-91; Nesâî, Zînet, 111; Ahmed, VI, 49)
Resimli elbise ile veya resim olan yerde kılınan namaz fasit olmaz, lâkin bu mekruhtur. Zîrâ namaz kılan insanın huşûunu kaybetmesine, zihnini toplayarak tam olarak Allah Teâlâ’ya yönelmesine mâni olur.
Resimli kumaşın duvara asılması yasaklanırsa onu giymek daha öncelikli olarak yasaklanır. Hanefîler, yere serilen, üzerine basılan yaygı, minder ve yastık gibi kumaşlardaki resimleri mekruh görmemişlerdir. Yani resme hürmet edilip edilmediğine bakmışlardır. Ancak duvara asılan, yukarılara konulan resim ve heykelleri ittifakla mekruh görmüşlerdir.
Haç şeklindeki nakışlar da resim gibi mahzurludur, onları da kaldırmak lâzımdır. Nitekim Rasûlullah Efendimiz (s.a.v), evde üzerinde haç resmi bulunan bir şey görürlerse onu mutlaka değiştirir, haçı bozarlardı. (Buhârî, Libâs, 90; Ebû Dâvûd, Libâs, 44/4151)
RESULULLAH YATSI NAMAZINDA NE OKUDU?
Ebû Hüreyre (r.a) şöyle anlatır:
“İnsanlar, «Ebû Hüreyre, Rasûlullah Efendimiz’den çok hadîs-i şerîf rivayet ediyor!» diyorlar. Bir kişiyle karşılaştım:
«‒Rasûlullah dün akşam yatsı namazında ne okudu?» diye sordum.
«‒Bilmiyorum!» dedi.
«‒Sen o namazda hâzır bulunmadın mı?» dedim.
«‒Evet, bulundum» dedi.
«‒Ama ben biliyorum, şu şu sûreleri okudu» dedim. (Buhârî, el-Amel fi’s-salâh, 18)
ÖNCE İHTİYAÇLARINIZI KARŞILAYIN
Ebu’d-Derdâ (r.a) şöyle buyurur:
“Kişinin, kalbini başka düşüncelerden boşaltarak kendini tamamen namaza verebilmek için âcil ihtiyaçlarını karşılayıp öyle namaza durması, ince anlayış sahibi olduğunun alâmetlerindendir.” (Buhârî, Ezân, 42)
Dipnot:
[1] Bu kâide, amellerin fazîletini beyan eden bütün rivâyetler için geçerlidir. Allah Rasûlü (s.a.v) Efendimiz’in, herhangi bir ameli yapan kişilerin çok büyük ecirler kazanacağını haber vermeleri, insanları o amele teşvik etmek ve kıymetini bildirmek içindir. Dolayısıyla, sadece bir amel için va’dedilen büyük sevaba bakarak, “Bu bana yeter, başka bir şey yapmama gerek yok” demek doğru değildir. Onunla birlikte diğer amellere de devam etmek îcâb eder.
Kaynak: Dr. Murat Kaya, Siyer-i Nebi.