Nankörlük ve Küfrün Sonu

Peygamber Efendimize cehennem nasıl gösterildi? Cehennem ehlinin çoğunluğunu kimler oluşturur? Nankörlük denildiğinde ne anlamalıyız? Dr. Murat Kaya anlatıyor...

İbn-i Abbâs (r.a)’dan rivâyet edildiğine göre Nebiyy-i Muhterem Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurdular:

“‒Bana Cehennem gösterildi. Bir de gördüm ki Cehennem ehlinin ekseri kadınlardır. Çünkü onlar inkâr ederler.”

Bunun üzerine ashâb-ı kirâm:

“‒(Yâ Rasûlâllâh,) Allâh’ı mı inkâr ederler?” diye sordular.

Efendimiz (s.a.v):

“‒Onlar kocalarına karşı küfrân (nankörlük) ederler. İhsâna karşı küfrân ederler. Birisine dünyâ dünyâ oldukça ihsân etsen de sonra senden (hoşuna gitmeyen) bir şey görse, «Zâten senden hiç hayır görmedim ki!» der.” buyurdular. (Buhârî, Îmân, 21)

BU HADİSTEN NE ANLAMALIYIZ?

"Sâlih ameller îmândandır" demek bunların aksi olan günâhlar işlendiğinde insanlar küfre düşer demek değildir. Zira küfür de derece derecedir. İnsanı ebediyyen Cehennem’e hapsedecek küfür gerçek küfürdür. Bunun dışında Arapça’da nankörlüğe de kelime mânâsı dikkate alınarak küfür denilmiştir. Yani nankörlük yapan kimse kendisine yapılan ihsanları örtüp onları görmediği için onun bu davranışına örtmek mânâsına küfür denilmiştir. Ancak bu günah, mü’mini îmândan çıkarıp onun Cehennem’de ebedî kalmasına sebep olmaz.

Buradan anlaşıldığına göre küfür kelimesinin farklı mânâları vardır. Büyük günahlar her ne kadar insanı küfre yaklaştırsa ve küfrün postası olsa da sahipleri hemen tekfir edilmez.

Günahlar îmanın nûrunu zayıflatır. İnsanlara ve bilhassa da kocaya karşı yapılan nankötlük ve vefasızlık, uzak durulması gereken büyük günahlardandır.