Niyetteki Sır

Niyet, öyle sırlı bir frekans yayar ki, -Allah’ın izni ve irâdesi ile- muhatabın özbenliğini bile dönüştürüverir.

Nakledildiğine göre İbrahim İbn Edhem hazretleri, bir sarhoşun pis kokulu ve bulaşık ağzını yıkamış, bunu niçin yaptığını soranlara da:

“Eğer yüce Allâh’ın adını zikretmek için yaratılan dil ve ağzı, bulaşık olarak bırakırsam, hürmetsizlik olur...” demiştir.

Adam ayıldığında ona:

“Horasan zâhidi İbrahim İbn Edhem ağzını yıkadı...” dediler.

Bu durumdan mahcup olan sarhoşun gönlü de uyandı ve:

“Öyleyse ben de tevbe ettim...” dedi.

Böyle bir hâle vesîle olan İbrahim İbn Edhem hazretlerine rüyasında Hak katından şöyle buyuruldu:

“Sen bizim için onun ağzını yıkadın! Biz de senin için onun kalbini yıkadık!”[1]

NİYETTEKİ SIRLI FREKANS

Niyet, öyle sırlı bir frekans yayar ki, -Allah’ın izni ve irâdesi ile- muhatabın özbenliğini bile dönüştürüverir. Bu hakîkate işâreten Allâh Resûlü (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle bir hadise anlatırlar:

“(Vaktiyle) bir adam:

“Ben mutlaka bir sadaka vereceğim.” dedi.

Geceleyin evinden sadakasını alıp çıktı ve onu bilmeden bir hırsızın eline tutuşturdu. Ertesi gün belde halkı:

“Hayret! Bu gece bir hırsıza sadaka verilmiş!” diye konuşmaya başladı. Adam:

“Allâh’ım! Sana hamdolsun. Ben mutlaka bir sadaka vereceğim.” dedi.

Yine sadakasını alarak evinden çıktı ve onu (bu sefer de bilmeden) bir fâhişenin eline tutuşturdu. Ertesi gün halk:

“Olur şey değil! Bu gece bir fâhişeye sadaka verilmiş!” diye dedikoduya başladı. Adam:

“Allâh’ım! Bir fâhişeye (de olsa) sadaka verdiğim için sana hamd olsun. Ben mutlaka bir sadaka vereceğim.” dedi.

(O gece, yine) sadakasını alıp evinden çıktı ve onu (bu defâ da bilmeden) bir zenginin eline koydu. Ertesi gün halk:

“Bu ne iştir! Bu gece bir zengine sadaka verilmiş!” diye (hayretle) söylenmeye başladı. Adam:

“Allâh’ım! Hırsıza, fâhişeye ve zengine (de olsa) sadaka verdiğim için sana hamdolsun.” dedi.

(Bu ihlâsı üzerine) uykusunda o adama:

“Hırsıza verdiğin sadaka, belki onu yaptığı hırsızlıktan utandırıp vazgeçirecektir. Fâhişe, belki yaptığından vazgeçip iffetli bir kadın olacaktır. Zengin de belki bundan ibret alıp Allâh’ın kendisine verdiği maldan muhtaçlara dağıtacaktır.” denildi.”[2]

DİPNOTLAR

[1] İmam Yâfiî, Sâlihlerin Hikâyeleri, s. 419-420.

[2] Buhârî, “Zekât”, 14; Müslim, “Zekât”, 78. Ayrıca bk. Nesâî, “Zekât”, 47.

Kaynak: Adem Ergül, 365 Lider Davranış, Erkam Yayınları