Otuz Senelik Tevbeye Vesile Olan Gaflet

Seriyy-i Sakatî’nin (r.a) dersinde meydana gelen bir hadise ve Seriyy-i Sakatî’nin (r.a) otuz senelik tevbesi...

Hak dostlarından Seriyy-i Sakatî -rahmetullâhi aleyh-, dersinde talebelerine şu hadîs-i şerîfi îzâh etmekteydi:

“Mü’minlerin dertleriyle dertlenmeyen, onlardan (mü’minlerden) değildir.” (Hâkim, Müstedrek, IV, 352; Heysemî, Mecmau’z-Zevâid, I, 87)

O esnada bir talebesi heyecanla içeri girdi ve;

“–Üstâdım! Bağdat çarşısı yandı, kül oldu. Yalnız sizin dükkân kurtuldu. Gözünüz aydın!” dedi.

Seriyy-i Sakatî sevinç içinde birden;

“–Elhamdülillâh!..” deyiverdi.

Otuz sene sonra bir dostuna;

“–Ben o vakit, «Elhamdülillâh!..» demekle, bir anlık da olsa sırf kendimi düşünmüş, felâkete uğrayan mü’min kardeşlerimin ızdırâbından uzak kalmış oldum. İşte, otuz senedir o hâlimin tevbesi içindeyim!..” dedi. (Hatîb el-Bağdâdî, Târih, IX, 188)

Bu kıssanın hissesi, başta ders esnasında işlenmekte olan hadîs-i şeriftir:

• Mü’minler birbirine zimmetlidir. Hiçbir mü’min, diğer bir kardeşi hakkında; “Ondan bana ne?” diyemez. Bîgâne kalamaz. Kardeşinin maddî ve mânevî her türlü derdi, onun da derdidir. Kardeşinin açlığı, onun da açlığıdır. Kardeşinin takvâdan mahrumiyeti, onun da endişesidir.