Peygamber Efendimiz, Ensâr'ı mı Çok Severdi, Muhâciri mi?
Ashâbın, Efendimiz -sallâllahu aleyhi ve sellem-’e muhabbetleri bâzen o kadar coşardı ki, Allah Rasûlü’nü aralarında paylaşamazlardı.
Kâ’b bin Ucre -radıyallahu anh-, şu ibret verici hâdiseyi anlatmaktadır:
“Bir gün Mescid-i Saâdet’te Allah Rasûlü’nün huzûrunda oturuyorduk. Ensâr’dan, Muhâcirler’den ve Hâşimoğulları’ndan birer grup vardı. «Rasûl-i Ekrem -sallâllahu aleyhi ve sellem- Efendimiz acabâ içimizden hangi zümreyi daha çok seviyor?» diye iddiâya tutuştuk.
Biz Ensâr cemaati:
«–Biz, Allah Rasûlü’ne îmân ettik, O’na tâbî olduk, düşmanlarına karşı yanında savaştık. Bunun için Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem- bizi daha çok sever.» dedik.
Muhâcir kardeşlerimiz de:
«–Bizler Allah ve Rasûlʼü uğrunda hicret ettik, bu yolda evlâd ü ıyâlimizi terk ettik, mallarımızdan vazgeçtik, sizin katıldığınız savaşlara bizler de katıldık. Bunun için Allah Rasûlü bizi daha çok sever.» dediler.
Hâşimoğulları’ndan olan kardeşlerimiz ise:
«–Bizler Peygamber Efendimiz’in yakınlarıyız, sizin bulunduğunuz harplerde bizler de bulunduk. Bu sebeple Efendimiz bizi daha çok sever.» dediler.
Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem- yanımıza geldi ve:
«–Siz bir şeyler söylüyordunuz, nedir o konuştuklarınız?» buyurdu.
Her birimiz söylediğini tekrar etti. Allah Rasûlü -sallâllahu aleyhi ve sellem- her gruba:
«–Doğru söylemişsiniz! Kim bunun aksini iddiâ edebilir ki?» buyurdu. Daha sonra:
«–Aranızda hüküm vermemi ister misiniz?» diye sordu.
«–Tabiî yâ Rasûlâllah! Babalarımız, analarımız Sana fedâ olsun.» dedik.
Allah Rasûlü -sallâllahu aleyhi ve sellem-:
«–Sizler, ey Ensâr cemaati! Ben sizin kardeşinizim.» buyurdu.
Ensâr sevinçle:
«–Allâhu ekber! Kâbe’nin Rabbine andolsun ki O’nu biz kazandık.» dediler.
Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem-:
«–Ey Muhâcir cemaati! Ben sizlerdenim.» buyurdu.
Muhâcirler de sevinerek:
«–Allâhu ekber! Kâbe’nin Rabbine andolsun ki O’nu biz kazandık.» dediler.
Allah Rasûlü -sallâllahu aleyhi ve sellem-:
«–Ey Hâşimoğulları! Sizlere gelince, sizler bendensiniz ve bana geldiniz.» buyurdu.
Hâşimoğulları da sevinç içinde:
«–Allâhu ekber! Kâbe’nin Rabbine andolsun ki O’nu biz kazandık.» dediler. Hepimiz hoşnud olarak kalktık. Her bir grup Allah Rasûlü’nün iltifatıyla memnun ve mesrur olmuştu.” (Heysemî, X, 14)
Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Gönüller Sultanı Efendimiz'e Muhabbet, Erkam Yayınları