Peygamber Efendimiz Nasıl Gülerdi?

Peygamber (s.a.s.) Efendimiz nasıl gülerdi? Sahabilerin rivayetlerine göre Peygamberimizin (s.a.s.) gülüşü.

Tebessüm, fazla ses çıkarmadan, en fazla dişlerin bir kısmının görülebileceği şekilde olan gülmektir. Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz de böyle gülerdi. Gülmesinde kahkaha gibi aşırılık olmazdı.

Hazret-i Âişe vâlidemiz şöyle buyurur:

“Hazret-i Peygamber’in küçük dili görünecek şekilde kahkahayla güldüğünü hiç görmedim. O sadece tebessüm ederdi.” (Buhârî, Edeb, 68; Müslim, İstiska, 16)

Birçok sahâbînin rivâyetine göre, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz insanların en güzel huylusu olup en nâzik davrananıydı. Her zaman mütebessim idi. Yüzünde parıldayan bir aydınlık ve nûr vardı.

Yahudî âlimlerinden Abdullah ibn-i Selâm, hicrette merakla Allah Resûlü’nü sormuş, vech-i mübâreklerine bakınca da:

“Bu yüz yalan söylemez!” diyerek Müslüman olmuştu. (Tirmizî, Kıyâmet, 42/2485; İbn-i Mâce, Et’ime 1, İkâmet 174)

Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Hak Dostlarının Örnek Ahlâkından 1, Erkam Yayınları