Peygamber Efendimiz’in Öğretme Teknikleri

Nübüvveti

Peygamber Efendimiz sahabeye nasıl öğretti? İşte Peygamberimizin öğretme teknikleri...

Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in öğretirken kullandığı öğretme metodları...

SEVİLEN BİR EĞİTİMCİ OLDU

Muhabbet, iki kalp arasındaki bir cereyan hattıdır. Kendisi o kadar sevdi ve o kadar sevildi ki; O’nun şahsiyetine bütün insanlar hayran oldu, O’na “el-Emîn, es-Sâdık” dedi. “Sen’in her dediğin doğrudur.” dedi. Hattâ Ebû Cehil bile bunu söyledi:

“–İçimizde en doğru insan Sen’sin. En şahsiyetli insan Sen’sin. Fakat Sen’in getirdiğini istemiyoruz.” dedi.

SAMİMİ VE YAKIN ALAKA GÖSTERDİ

Bilhassa tebliğ için kâbiliyetli talebelerine daha yakın bir alâka gösterdi. Onları bineğinin terkisine bindirdi. Bazen muhâtabının elinden tuttu…

YORULMADI, FEDAKARLIK GÖSTERDİ

Her fırsatta îman nîmetinin bedelini ödemeyi telkin etti. Yirmi üç senelik nübüvvet döneminde bir gün dahî tatil yapmadı. “Şu üç gün hurma ağacının altında dinleneyim, tatil yapayım.” demedi. Hayatında tatil diye bir mefhum yoktu. Onun tatili, yaptığı hizmetle dinlenmekti. Hizmetin feyz ve rûhâniyetiyle dinleniyordu.

TAVİZSİZ FAKAT TEDRİCİ

İdrak seviyesine göre eğitim verdi. Son söylenecek şeyi ilk söylemedi. Sıra gözetti. Muhataplarının hazır hâle gelmesini, sabırla bekledi.

PRENSİPLER, DÜSTURLAR VEREREK ÖĞRETTİ

Kıyâmete kadar geçerli düsturlar ve prensipler ortaya koydu.

İSTİDATLARA GÖRE ÖĞRETTİ

İstîdatları tespit etti, buna göre yetiştirdi.

Ashâbından kimi ordu kumandanı oldu, kimi din adamı oldu, kimi vâli oldu… Hazret-i Âişe -radıyallâhu anh- müçtehide oldu. 7 büyük müctehidden biri oldu.

AŞIRIYA GİTMEK İSTEYEN SAHABİLERİ DURDURDU

Taşkınlığa müsaade etmedi, îtidal tavsiye etti. “Ben size örnek değil miyim?” buyurdu.[1]

GENÇLERE ÇOK İHTİMAM GÖSTERDİ

Gençlerle husûsî meşgul oldu. Mekke vâlisi 20 yaşlarındaydı. İslâm orduları kumandanı Üsâme bin Zeyd, o da 20 küsur yaşlarındaydı. Câfer-i Tayyar Hazretleri Habeşistan’a gittiği zaman, o da o yaşlardaydı. Hayber’de Hazret-i Ali hâkezâ…

Efendimiz gençlere çok ihtimam gösterdi. Çünkü istikbal, gençlerindir. Onlar, İslâm’ın kaderinde vazife görecek, İslâm şahsiyet ve karakterini tevzî edeceklerdi.

YAŞAYARAK ÖĞRETTİ

23 senelik nebevî hayatı, her hâliyle numûne oldu.

Hiç kimse; “Benim başımdan şu hâl geçti de Allah Rasûlü’nün hayatında ve asr-ı saâdette böyle veya buna benzer bir hâl yoktu…” diyemez.

Dipnot:

[1] Ahmed, VI, 226; İbn-i Hacer, el-İsâbe, IV, 291.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Gençlerle 12 Soru-Cevap, Erkam Yayınları