Peygamber Efendimiz'in Sahabeden Aldığı Söz

Kanaati en güzel şekilde yaşayan Allâh Resûlü, zaman zaman ashâbından, kimseden bir şey istememek üzere söz almıştır.

Sevbân (r.a.) şöyle anlatır:

“Bir defâsında Resûlullâh:

«–Kim bana, halktan hiçbir şey istemeyeceğine dâir söz verirse, ben de ona Cennet'i va’dederim.» buyurdu. Bunun üzerine:

«–Ben söz veriyorum.» dedim.”

KİMSEDEN BİR ŞEY İSTEMEYEN SAHABİ

Hadîsi rivâyet eden sahâbî, Sevbân’ın (r.a.) bu hâdiseden sonra hayâtı boyunca hiç kimseden bir şey istemediğini ifâde eder. (Ebû Dâvûd, Zekât, 27/1643)

Hadîs-i şerîfte, kullardan müstağnî kalabilmenin fazîleti ifâde edilmektedir. Mârûf-i Kerhî Hazretleri de, İslâm’ın özü ve rûhu olan tasavvufun kanaat ve istiğnâ husûsundaki büyük hassâsiyetine işâret ederek şöyle buyurmuştur:

“Tasavvuf, hakîkatleri almak ve insanların elinde olanlardan ümit kesmektir.”

Kaynak: Osman Nuri Topbaş Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları