Peygamberimize Şiir

Son devir Türk din ve devlet adamlarından Mustafa Fehmi Gerçeker’in Hz. Muhammed’e (sav.) ithafen yazdığı şiir.

Osmanlı Devleti’nin son döneminde yetişmiş ilim adamlarından Mustafa Fehmi Gerçeker’in Peygamberimiz (sav.) için yazdığı şiir.

HZ. MUHAMMED’E (AS.) ŞİİR

Hilkatta o nûrun nazîri yoktur,

Evsâfının imtiyâzı çoktur.

Bir levhadır ism-i pâki hâlâ

Süslenmiş O’nunla Arş-ı Âlâ.

Pek sevgili, en güzel bir insan,

Yoktur eşi, varsa işte meydan.

Yûsuf, denemez, Bu’nunla eştir,

Bir necmidi o, bu bir güneştir.

Ahlakını dinle, sorma benden,

Kur’an azametle vasfederken.

Bir vasfı mümeyyiziydi sıdkı,

İmânı gibi emîndi tıpkı.

Kuvvetli silâhı akl ü mantık,

Her dîne bununla Dini fâik.

Yükseldi elinde şems-i Tevhîd,

Mahvoldu o günde şirk ü taklid

Eyyâm-ı saâdetinde ancak,

Dünyâda görüldü adl-i mutlak.

Germişti kanatların zemîne,

Rahmettir O, cümle âlemine.

Âlemde O’dur gören cemâli,

İnsanlara gösteren kemâli.

Yıllarca çalıştı cehle karşı,

Her yerde tanıttı Rabb-i Arş’ı.

Devrinde bahâra erdi ahlak,

Süslendi zemîn, açıldı âfâk.

Neşretti fazîletin cihâna,

Can verdi zemîn ü âsumana.

Hakkın bize bir atâsıdır O,

En sevgili Mustafâsıdır O.

Diz çöktü O’nun önünde erler,

Hep feyz-i teveccühün dilerler.

Pek sâf idi meclisinde ülfet,

Herkesle ederdi tatlı sohbet.

Ashabını hoş tutardı her dem,

Söylerdi, gülerdi Fahr-i Âlem.

Dinlerdi, severdi halkı candan,

Mazlûmu korurdu her ziyandan.

Düşmüşleri kaldırırdı yerden,

Saklardı yetîmi her kederden.

Azmiyle binâ-yı zulmü yıktı,

Avâze-i adli Arş’a çıktı.

Tarih-i beşerde yok misâli,

Her dilde yaşar O’nun hayâli.

Şahsiyyeti hükmeder kulûba,

Ulviyyeti göz yumar uyûba.

Mi’râc-ı kemâlidir felekler,

Hayrân-ı cemâlidir melekler.

Vasfında sözün hülâsasını al:

İnsandı, fakat melekten efdal.

Ruhiyle O işte böyle yüksek,

Cismiyle de en güzel bir erkek.

Kaynak: İslam İlmihali, Diyanet