Peygamberimizin çocuklarla olan muhabbeti nasıldı? Peygamberimiz çocuklara nasıl davranırdı? Bu konuyla ilgili sahabeler neler anlatıyor? Peygamberimin çocuklara ettiği dualar nelerdir? Dr. Murat Kaya anlatıyor...

Abdullah bin Abbâs (r.a) şöyle buyurur:

“Rasûlullâh (s.a.v) Minâ’da sütresiz olarak namaz kıldırdığı sırada dişi bir merkebin üzerinde karşıdan geldim. O zaman bülûğ çağına yaklaşmıştım. Saflardan birinin önünden geçtim. Merkebi otlasın diye salıverdim. Ondan sonra safa girdim. Bu (yaptığıma) kimse ses çıkarmadı.” (Buhârî, İlim, 18)

Mahmûd bin Rebî’ (r.a) şöyle buyurur:

“Beş yaşımda iken Nebiyy-i Ekrem (s.a.v) Efendimiz’in bir kere bir kovadan mübârek ağızlarına su alıp yüzüme püskürttüklerini hatırlarım.” (Buhârî, İlim, 18)

BU HADİSLERDEN ÖĞRENDİKLERİMİZ

Allah’ın Sevgili Rasûlü (s.a.v), ashâbıyla şakalaşır, onların arasına karışır, kendileriyle sohbet eder, çocuklarına takılır, onları kucağına alıp sever, hür, köle, câriye, fakir ayrımı yapmadan dâvetlerini kabul eder, Medîne’nin en uzak yerinde oturan hastaları bile ziyaret eder, herhangi bir konuda mâzeret ileri sürenlerin özrünü kabul ederdi. (Kâdî Iyâz, Şifâ, I, 264)

Câbir bin Semure (r.a) şunları anlatır:

“Ben Rasûlullâh (s.a.v) ile birlikte öğle namazını kıldım. Sonra Efendimiz ailesinin yanına gitmek üzere çıktı. Ben de onunla beraber çıktım. Derken bazı çocuklar Rasûlullah’ı karşıladılar. Peygamber Efendimiz onların yanaklarını birer birer sıvazlamaya başladı. Sıra bana gelince benim yanağımı da sıvazladı. Onun elinde hoş bir serinlik ve güzel bir koku hissettim. Sanki mübarek elini bir attâr sepetinden çıkarmıştı.” (Müslim, Fedâil, 80)

Enes (r.a) çocukların yanından geçerken onlara selâm verdi ve:

“Peygamber (s.a.v) de çocuklara böyle selâm verirdi” buyurdu. (Buhârî, İsti’zân 15; Müslim, Selâm 15)

Abbâd bin Şurahbîl (r.a) anlatıyor:

Bir zamanlar fakir düşmüştüm. Bunun üzerine Medîne bahçelerinden birine girdim. Başak ovup hem yedim hem de torbama aldım. Derken bahçe sahibi gelip beni yakaladı, dövdü, torbamı elimden aldı ve Rasûlullâh’a götürüp şikâyet etti.

Allâh Rasûlü (s.a.v), bahçe sahibine:

“−Câhilken öğretmedin, açken doyurmadın!” buyurdular.

Sonra bahçe sahibine torbamı iâde etmesini söylediler.

Daha sonra Rasulullâh Efendimiz (s.a.v) bana bir veya yarım sa’ miktarında yiyecek verdiler. (Ebû Dâvûd, Cihâd, 85/2620-2621; Nesâî, Kudât, 21)

PEYGAMBERİMİZİN ÇOCUK YAŞTA DUA ETTİĞİ SAHABİ

Râfî bin Amr (r.a) şöyle anlatır:

Ben çocukken Ensâr’ın hurma ağaçlarını taşlardım. Bu sebeple beni tutup Peygamber Efendimiz’e götürdüler.

Allah Rasûlü (s.a.v) bana:

“–Yavrucuğum! Hurma ağaçlarını niçin taşlıyorsun?” diye sordular. Ben:

“–Yâ Rasûlallah! (Açtım) yemek için taşladım.” dedim.

Fahr-i Kâinât Efendimiz (s.a.v)

“–Bir daha taşlama! Altlarına düşenlerden al, ye!” buyurdular ve başımı sıvazladılar. Daha sonra da:

“Allâh’ım! Onun karnını doyur.” diye bana dua ettiler. (Ebû Dâvûd, Cihâd, 85/2622; İbn-i Mâce, Ticârât, 67)

Ashâb-ı kirâmdan Ebû Mâlik el-Eş’arî (r.a) kavmini topladı ve:

“–Ey Eş’arîler! Toplanın, kadınlarınızı ve çocuklarınızı da toplayın ki bize Medîne-i Münevvere’de namaz kıldıran Rasûlullâh (s.a.v) Efendimiz’in namazını size öğreteyim.” dedi.

Bunun üzerine kavminin hepsi toplandı, kadınlarını ve çocuklarını da topladılar. Ebû Mâlik (r.a) abdest aldı, abdestin nasıl alınacağını onlara gösterdi ve abdest suyunu âzâlarına iyice ulaştırdı. Zevalden sonra öğle namazı için kalktı, ezan okudu, erkekleri öne saf tutturdu, onların arkasına (bülûğa ermeyen) erkek çocukları aldı, erkek çocukların arkasına da kadınları saf tutturdu. Sonra namaz için kâmet getirdi, öne geçti… Tâdil-i erkân üzere namaz kıldırdı. Namazı bitirince kavmine döndü ve şöyle dedi:

“–Namazdaki şu tekbirlerimi, ezberleyin, rükû ve secdemi öğrenin. Çünkü bu, gündüzün şu vaktinde bize namaz kıldıran Allâh Rasûlü’nün namazıdır… (Ahmed, V, 343)

İslam ve İhsan