Peygamberimizin Eğitim Metodunda Jest ve Mimiklerin Kullanımı

Peygamberimizin (s.a.v) eğitim metodunda anlatımı güçlü kılmak ve dikkatleri teksif etmek için jest ve mimklerin kullanımı...

Sözün tesirini artıran, beyânı güçlendiren ve güzelleştiren yardımcı unsurlardan biri de tabiî bir jest-mimik kullanımıdır.

Efendimiz, anlatımı güçlü kılmak ve dikkatleri teksif etmek için ellerini ve yüz hatlarını da tabiî bir şekilde kullanmıştır.

Eğitimci; mesajını verirken muhatabının sadece kulağına hitâb etmekle yetinmemeli, jest ve mimiklerle gözlerine hitâb etmeyi de bilmelidir.

Jest ve mimikler, konuşanın rahatlığını gösterirken, konuşan ile dinleyen arasında da sıcak bir alâkaya zemin oluştururlar.

Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- bunun dikkat çekici bir misâlini tebliğe ilk başladığı günlerde sergilemiştir.

Hâşimoğulları’na hitâben şöyle buyurmuştur:

“−Siz; kıyâmet günü iyi amellerinizle değil de dünyayı boyunlarınıza yüklenmiş olduğunuz hâlde gelirseniz, ben sizden yüz çeviririm. O zaman siz bana;

«Yâ Muhammed!» dersiniz. Ben ise, şöyle yaparım.”

Allah Rasûlü;

«Şöyle yaparım.» buyururken, yüzünü onlardan başka tarafa çevirdi ve bunu bir kez daha tekrar etti. (İbn-i İshak, III, 128; Ya’kûbî, II, 27)

Câbir -radıyallâhu anh-, Efendimiz’in tesirli hitâbetini şöyle anlatır:

Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- hutbe îrad ettiği zaman gözleri kızarır, sesi yükselir;

“Düşman sabah ve akşam üzerinize hücum edecek, kendinizi koruyunuz!” diye ordusunu uyaran kumandan gibi öfkesi artar ve şahâdet parmağı ile orta parmağını bir araya getirerek;

“–Benimle kıyâmetin arası şu iki parmağın arası kadar yaklaştığı sırada ben peygamber olarak gönderildim.” derdi. (Müslim, Cuma, 43; İbn-i Mâce, Mukaddime, 7)

Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- bir gün;

“Mü’min diğer mü’min için parçaları birbirini perçinleyen binâ gibidir.” buyurmuş, ardında (bunu açıklamak için) parmaklarını birbirine kenetlemiştir. (Buhârî, Mezâlim, 5)

Yine;

“Yetimi koruyup kollayan kişi ile ben, cennette şu ikisi gibiyiz.” buyurup, işaret ve orta parmağını göstermiştir. (Buhârî, Edeb, 24)

Kaynak: Osman Nûri TOPBAŞ, O'NUN EĞİTİM LİSÂNI, Yüzakı Yayıncılık