Peygamberlerin İsmet Sıfatı

Peygamberler gizli ve âşikâr her türlü mâsiyet ve günâh işlemekten uzaktırlar. Onlar ismet sıfatına sahiptirler.

Peygamberlerin de; acziyeti tatmaları ve beşer oldukları unutulup kendilerine ulûhiyet izâfe edilmemesi açısından bazen “zelle” dediğimiz gayr-i irâdî beşerî tezâhürleri olmuştur. Zîrâ onlar, örnek alınabilmesi mümkün olacak davranışlar sergilemek durumundadır. Aksi hâlde insanlar, peygamberlerin emrettikleri bizim tâkatimizin üstündedir diyerek ilâhî emir ve nehiyleri edâya mazeret üstüne mazeret ortaya koyarlardı. Bu hakîkati göz önünde bulundurmayarak peygamberlerin meleklerden olmasını düşünen gâfiller de çıkmış ve bunlara âyet-i kerîme şöyle cevap vermiştir:

“(Ey Rasûlüm! Onlara) de ki: Eğer yeryüzünde yaşayıp huzur içinde dolaşanlar melekler olsaydı, şüphesiz biz de onlara gökten peygamber olarak bir melek gönderirdik.” (el-İsrâ, 95)

“Biz onları (peygamberleri), yemek yemez birer ceset (melek) olarak yaratmadık. Onlar (bu dünyada) ebedî de değillerdir.” (el-Enbiyâ, 8)

Kaynak: Osman Nûri topbaş, İslam İman İbadet